Andımız

Her sabah okurduk onu, yüksek sesle, kimin sırası ise; kürsüye çıkar ve başlardı, başlardık.

Türküm… TÜÜÜRRRKKÜMMM

Doğruyum…DOĞRRUUUYUUUMMM

Çalışkanım…ÇAAALLLIIŞŞKKAANNIIMMM

Yasam; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi canımdan çok sevmektir… YASAAAM, KÜÜÜÇKKÜLERRİİİMİİİİİ KORRUMMMAAAAKKK, BÜYÜKLLLERİİİMMİİİİİ SAAYMAAAAAKK, YUURDUUMUUUUU, MMMİLLETTİİMİİİ, CANIMDAAAAAN ÇOOOK SEVMMMEKKTTTİİR!

Ülküm yükselmek ileri gitmektir. ÜLKKÜÜÜM YÜKKSELLMEKKK, İLLERİİİİ GGİTMMMEKKTTİİRRRRR!

Eyy büyük Atatürk! Attığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime and içerim… EEEYYY BÜYÜÜKKK ATAATTÜÜRRKK!!!! ATTTIIĞĞIINNN YOOLLDDAAAAAA, GGÖÖSTERRDİİĞİNN HEEDEFEEE DDURMADAAANN YÜRÜYEECEEĞİİMEEEE AANNND İÇÇERRİİİİMMMMMMMMMMMMMM

Varlığım Türk varlığına armağan olsun. VVAARLIIĞIIMMM TTÜÜRKKKKK VAAARLIĞIINNAAA ARRRMMAAAĞĞAAAAAANNNN OOLLSUUUNNN

Ne mutlu Türküm diyene… NNEE MMUTTTLLLUUU TÜÜÜRKKÜMMM DİİYENEE.

Haahhayyy ne günlerdi… Nasılda bağırırmışız, seslerimiz hala kulaklarımda: küçükken bizde pek de etki yaratmazdı herhalde, sadece ciğerlerimizden gelen son nefese kadar bağıra, bağıra söylerdik… Kışın soğuk havada, kara önlüğümüzün altında titreyen bacaklarımızla, ayakta lastik ayakkabımız, morarmış bir el-yüz ile nasılda umut doluyduk, vatan bizimdi bizim, bizler vatanımız için çok büyük şeyler yapacaktık...

Ohhh hoşumuza da giderdi, hele bahar aylarının tatlı, sıcacık sabahlarında, tüten nefesimizle birlikte söylemeyi…

Ne kadar gerilerde kaldı bu ANT.

Milletini, yurdunu canından çok seven sadece ve sadece cephede, nöbette, sınırda bekleyen, sonra da şehitlik mertebesine yükselen ASKER’lerimiz oldu…

Canından, malından çok vatanını, en son Kurtuluş savaşında çok sevmişlerdi…

Şimdilerdeki öfke seli, protestolar, yürüyüşler, mitingler hepsi gösteriş…

Kimse malını, parasını, canını koymuyor ortaya... Yetmemiş gibi, güney bölgelerinde toprak kalmadı elimizde, elin almanı, fransızı, bilumum gavuru parça parça aldı elimizden şaakk para, eeeee paranın rengi de sesi de güzel geldi bize, yetmedi dağlarımızı sunduk, yetmedi hayvancılığı bitirdik, likit yumurta yemek zorunluluğum varmış gibi yumurtayı mısırı dışardan almaya başladık. Hah şöyle siz anladınız ne demek istediğimi…

Hoş, koyacakları da yok zaten… Onun için AND!! İlkokul sıralarımızda kaldı.

Sadece tek sığındıkları sağduyu...

Birde yorumlamak, günlerdir yorumdan, konuşmadan geçilmiyor tv’ler, bugün bir kampanya başlatılsa mesela, iş paraya geldimi tırıs...