- Kategori
- Gündelik Yaşam
- Okunma Sayısı
- 494
Anı

Babalar günü ile ilgili bir anımı sizlerle paylaşmak istedim. Yıl 1977. Üniversite öğrencisiyim. Ailemden uzakta okuyorum. Öğrenci olaylarının çok olduğu yıllar. Okullarda boykotlar, her gün ölüm korkusu ile ders işliyoruz.
Birgün bir arkadaşım sonraki günün babalar günü olduğunu söyledi. O yıllar her evde telefon yok. Cep telefonu hiç yok. Telgraf çekerek kutlamak istedim. Hızlı gitmesi için yıldırım telgraf çektim.
Gece yarısı motosikletle ulaştırmış postacı. Ailem de heyecanlanmış. Kötü bir haber geldi diye kardeşlerim ağlamaya başlamışlar. Bir türlü açmaya cesaret edememişler kapıyı. Babamı beklemişler.
Babam kapıyı açmış ve telgrafı almış. Okuduğunda şok olmuş. Bir hafta önceden kutlama. Gülsün mü ağlasın mı şaşırmış.
Her yıl babalar gününde bu anımı anlatıp güleriz. Hala babalar gününün tarihini karıştırırım.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Anınız ne kadar hoş, geçmişi hep özlemle andığımız yaşlardayız. Bende hala karıştıyorum babalar gününü... ESEN KALIN
Portakal Çiçeği ve FISILTI 22.06.2007 23:13Öncelikle hoşgeldiniz. Böyle tatlı karışıklığı da ancak matematik :)öğretmenleri yapar herhalde . Geç haber vermiş olacağım ama İzmirli blogcular olarak saat 19.00 da Konak-Pier'de Mandolin Kafe'de toplanacağız. Blog yazarlarından Pelin Kalyoncu'nun da benim de yazım var. Zamanınız olursa ya da yorum erken ulaşırsa bekleriz. Tekrar hoşgeldiniz, saygılar.
İlyas Bayram 21.06.2007 14:31