ANILAR FİRARİ...

Yağmur yağıyordu...Sokak lambasının ışıklarında hayat bulan damlalar,ince ince süzülüp,diğer damlalarla birleşip,çoğalıp akıyordu sessizce...

Gecenin gözyaşları...

Ara sıra esen rüzgarla ağaçların yaprakları kımıldıyor ,gözlerim ,yapraklarla yağmur damlalarının buluşmasında takılı kalıyordu.

Öyle gecelerden bir geceydi işte...

Hani çoğu kez gördüğüm rüyalardan uyanıp,uyanmışlıkla uyku arasında kaldığım...

Uyanıyor ,yanımdaymışsın gibi elimi uzatıyor,yokluğunu farkediyorum.Kalkıp yola bakmak geliyor içimden.Gelecekmişsin gibi hissediyor ,yola bakıyor,bakıyorum.

Gelmiyorsun.

Anılar firari.

Ama kaçıp gitmiyorlar,benimle birlikteler.Sadece sıkı sıkı kapattığımı sandığım yüreğimden çıkabilmişler.
Yağmur damlaları gibi,tek tek hayat bulup,birleşip canımı yakıyorlar yine...

Her zaman ,dertleştiğim denizi de aldatmadayım...

Yağmurla paylaşıyorum,anılar dağılmış...
Damlalarla akıp gitsinler istiyorum.

Gitmiyorlar.

Yerine yenileri koyamıyorum ve sen bundan güç alıp daha da canlanıyorsun.

Elimde yine "yalnız bir sevda",bayram şekeri niyetine...

Yine bir bayram,kaçıp gidebilmeyi istediğim...

Yine bir bayram,bayram gelmiş neyime...

Sevgimle