Anılar var oldukça varız...

Bugün yeni bir günün heyecanı ile "Anılar var oldukça varız" konulu yazıma başlıyorum. Şu anda hissettiklerimi bu satırlara dökerek sizlerle paylaşmak istiyorum. "Sene 1948 Temmuz'un 12'si". Dünyaya o anda gözlerini açan ben, her insanın yaşadığı konuları eksiğiyle-fazlasıyla yaşayarak bugünlere geldim. Elbetteki bu 59 yıl içersinde anlatılacak ve de anlatılmayacak (bir kısmını kendime sakladığım) anılarım olmuştur. Şimdilerde kızgın dalgalarla boğuşamayacak kadar yorgun düşen ben; yeniden canlanmağa, eskisi kadar olmasa bile teknolojinin sunduğu bu küçücük pencereden dünyaya bakmağa, baktıklarımı görmeğe, gördüklerimi anlamağa, anladıklarımı da sizlerle paylaşmağa çalışacağım.

Şu anda elim o pencerenin kolunda, var gücümle pencereyi aralayıp dünyaya merhaba demek istiyorum. Dışarısı görmek istediğiniz kadar güzel, görmek istemediğiniz kadar çirkin. Hissettiğiniz kadar mis kokulu, hissetmediğiniz kadar kötü kokulu, görmek istemedikleriniz için gözünüzü, pis kokuları duymamak için ise burnunuzu tıkayabilirsiniz. İstediğiniz hedefe varabilmek için seçeceğiniz yol ise sizin tercihinize kalmıştır. Zamanınız az ise kısa yolu tercih edebilirsiniz. Ancak tercih ettiğiniz bu kısa yolda dahi amacınıza varabilmek için çeşitli zorluklarla karşılaşabilirsiniz.Şimdi diyeceksiniz ki bu anlattıklarınızın konumuzla ne ilgisi var? Evet ilgisi var, hemde çok var. Anılarımızı bir binanın tuğlaları gibi düşünürsek, bu tuğlalar üst üste dizildiğinde içersinde yaşanacak güzel bir dünyayı oluşturacaktır. Burada da yine ön plana binanın temeli çıkmaktadır. Sağlam temel üzerine konulmayan anılar sizin sonunuz olabilir. İşte bu sağlam temeli de yaşadıklarınızdan size kalan tecrübe, bilgi, sağlam karakter, saygı, sevgi ve hatta aşkta bulabilirsiniz. Her nekadar aşk gelip geçici de olsa bıraktığı izler derindir. Derinlik ise sağlam kalmak demektir. Yüzeysel olan davranışlar hatıralarda kalmazlar, kalıcı değil gelip geçicidirler. Anılarınız ise akılda kalan sağlam yaşanmış hayat dilimleridir. Bu sağlam yaşanmış hayat dilimlerini sağlam temeller üzerinde yaşatmasını bilelim ve varlığımızı ispat edelim. Selam ve saygılarımla... Necmettin Karaman