Anılara tutundum....

Zamanı durdurmak istedim dün gece umarsızca

Yelkovan firar etmiş, akrep yorgundu

Yarınlara gebe dünlerde

Hatta dünlerin evvelinde

Tanıdık bir ses çağırdı maziden

Sanki parça parça bedenlere bölünmüştüm

Daha kaç parça ben olacaktım

Ve şimdi hangi bedendeydim 

Geceyi yoruyordum çoğaldıkça

Kayıp bir şehrin sokaklarında

Işıklar bir bir sönerken

Mürekkep izleri bile siliniyordu azar azar

Sadece bir bakış kaldı gerilerden

Siyaha çalan morumsu gecede

Rüzgâr tüm hışmıyla arayıştaydı

Gölgelerse bir dans seremonisinde

Zemheriler geçti içimden

Bakışlarım üşüdü görünce tozlu raflardaki eski fotoğrafları

Zaman bütün iştahıyla her şeyi yutmak istiyordu

Birkaç anı tutunmuştu yıllara

Titrek bir mum alevinde üşüyorlardı

Bir de söylenmemiş kelimelerim vardı…

İşte!

Bir kurumuş çiçek, defter arasına saklanmış

Birkaç resim de albüm sayfalarına

Biraz da plak vardı köşedeki eski pikapta

Bir gülüş fırladı birden gecenin içinden

Cızırtılarla eski bir şarkı geliyordu geçmiş senelerden

Bir tutam şiirdi yaşamak o hoyrat zamanlarda  

Bazen huzur, biraz pişmanlıklar

Ve çokça hüzün şimdi 

Fark ettim ki

Uçurtmalarım kaybolmuş rüzgârlarda…

Şükran Demirtaş