- Kategori
- Anılar
Anıları yaşatmak
İnsanlar, yaşadığımız yerler ne kadar hızlı değişiverdi. İyiye doğru değişim olacaktı Bolluk olacak, insanlar daha mutlu rahat hissedeceklerdi kendilerini. Keşke bütünün aslı bozulmadan herşey değişebilseydi. Şimdi değişimin ardından, ah keşkelerle, yaşanmış anıların gölgesinde yaşıyoruz.
Memleketim düştü aklıma. İzmir’den otobüse bindirilip sekiz dokuz saatlik, sarp dağ yolundan, iki arabanın durarak geçebileceği dar, toprak yolda yapılan yolculuk. On dakika kala denize kıyısı olan sık çam ağaçlarının arasından şehrin kuşbakışı görüntüsü içimi kıpırdatır, arabadan atlayıveresim gelirdi. Uzun ve yorucu yolculuğun sonunda yüzleri parlayan büyükbabam ve büyükannemle kokularımızın birleşmesi.. Tanrım ne büyük özlem, sevgiydi... Kıyıda bağlanmış büyükbabamın teknesinde mis gibi deniz kokusunu ciğerlerimize çekerek evimize giderdik. İskeleye yanaşırken, b.babamın yüksek sesli komutları hala kulaklarımdadır.. Motordan inerken ayağım denizin, kıyıya yatak misali serilmiş yumuşacık tuzlu yosunlarına basar, o an çılgın gibi bata çıka yatağın içinde koşardım.
B.babam denizcidir. Yıllarca süngercilik yapmış ufak tefek, tez canlı, becerikli, aşırı hümanist biriydi. Bizi balığa çıkardığında denizci terimlerini anlamasak da, bize kızsada en mutlu günümüzü yaşardık. İleri görüşlüydü. Bizleri büyümüş birey sayar, sohbet eder paylaşırdı.. B.annem tam Osmanlı kadınıydı. Uzun boylu, masmavi gözleri hep gülerdi. Hoş kadındı. Denizci kadını olmak zor zanaat. Arasıra kızgın söyleşseler de B. Babam onu hemen liman gibi yapardı. Temizliğe meraklıydı. Çarşaflar, bahçede kazanlarda kaynar, tulumbanın altında saatlerce durulanır kar gibi serilirdi. En sevdiğim su otunu erken saatte toplar, kahvaltıda balla yemeğe yetiştirirdi. Arkadaşları ile gece oturmaları, içten kahkahaları şakalaşmaları ile bitmek bilmezdi.
Bütün yıldızlarla kuşanırken sessizliğe, kurbağalar eşlik ederdi geceye. Bahçede yetişen hormonsuz taze sebzeler, mandalin bahçeleri, yeni sağılmış sıcak inek sütü, içinde her tür balığın kaynadığı, parlaklığı yüzümüze yansıyan deniz , yürekleri yüzlerinde olan yalın insanlar..
Şimdi bu anılarla özlüyorum memleketimi. Şimdi yüksek beton yapıları, yosunsuz kıyıları, yanmış canım çam ormanlarını, çıkar peşindeki insanları, görmemezlikten geliyorum, anılarımı yaşatmak adına.
sevgiyle..