Anımsayış

Açık penceremin ardında
bir koca ülke konuşuyor
ebrail çiçekleri ve çiğdemler
Şekspir’e karşı durmuşlar
iyice doğayız, iyice güneşiz diyorlar.

Yavaş yavaş seviyoruz
damarlarımızda kan kıpırdadı
hayvan başını kaldırdı artık
gözlerimiz açıldı.

Ebrail çiçeklerinin oralardan
sakallı , su taşıyan sakalardan
denizden çekilen, elle tutulan
balıklardan da ötelerde
yine demiryolları var.

Bizim kalbimiz bir torba değil
bunu apaçık söylüyorum
penceremi açmışım gökyüzüne
içki ve sigara tutsaklığından uzak
bağırıyorum.

Dudaklarımızdaki bu serinliği
bir ilkyaz gecesi duyduk
sen beynine batırmıştın tırnaklarını
yosunlardan, yunuslardan uzaktın
yaşadığın uzak bir gerçekti.

Erdal Ceyhan