Ankara, bir koşuşturmanın adıdır...

Bir koşuşturmanın adı gibidir Ankara

Akıyor şehir, kuzeyden güneye, doğudan batıya

Bir göbek bağıyla bağlanmış gibidir Anadolu'ya

Kaşındıkça göbek, sarsılıyor Anadolu baştan ayağa...

***

Ülkemizin kalbidir Ankara...

Çarptıkça kalbi, dalga dalga göz kırpıyor Anadolu'ya

Ankara'nın İstanbul'a dönüşünü seven Yahya Kemal gibi, ben de Didim'e dönüşünü sevsem de, Ankara'nın yüreğimde önemli bir yeri var...

Yorgun bir düş içinde yalpalayıp dururken, göklerle yarışan gökdelenleri biraz daha uzaklaştırıyor Ankaralıları toprağından, özünden...

Köşebaşlarında çalgıcıları yoktur, olsa da Ankaralıların dinleyecek zamanları yok gibidir...

Peynirden gemiler yolcularını beklemekte, Ankara limanında...

Kaleden kaleye şahinler de uçmuyor...

Kent, yorgunluğunu atmak için koşuyor denize ve ormana..

***

Aldılar elinden koskoca yirmi yılını...

Tükürdüler, sanatsal alanların içine...

Betondan bir yığın yaptılar...

İçine özlemleri , düşleri hapsettiler

***

Ah... Ankara ne yazmalı sana dair...

Uzatıp elimi tutacağım bir düşün yok..

Avm'ler kesmiş dört bir yanını...

Esemiyorsun bir deli ü-rüzgar gibi...

***

Armuduna, dutuna, kavununa, balına...

Kedine, keçine ve tavşanına...

Kalecik karasından şarabına...

Angora'dan, Engürü'den selam olsun Ankara'ya

***

Görüşmek üzre Ankara...