Ankara'da...

Çiseliyordu Ankara

Beklenen kar iken yağan yağmurdu ıslanmaya bırakılan ipeksi saçlarına

Hafif esintilerle dalgalanana rüzgarda dağılsa da saçların

Tatlı bir gülümsemeyle beraber ufak bir boyun kıvrımıyla tekrar omuzlarının üstüne topluyorsun 

O ince narin endamından akıyor tel-tel süzülüyor ipeklerin

Teninden akarak ey an'karam...

Sen an'karam ne koca aşklar yaşatmıştın

Daha suyunu çekmemiş o küçücük tap taze bedeninle

Ve bir daha haklı çıkardın şairi bu sözüyle...

''Gemi, gemi olduğunu unutmadıkça;

  Yelkenlerini hep açık tutmalıdır.

  Çünkü yeni rüzgarların esmesi muhtemeldir''

   ffo...

BeşOcakİkibinonikiPerşembeAnkaraKızılay.

Faruk Fahrettin ÖZCANAN