Ankara yağmuru

Gök gürlüyor, perdeler koyu renkli ve kalın, şimşeklerin ışıklarını görmüyorum. Ankara’ya yağmur yağmazsa uzun süre yağmaz, bir yağmaya başladı mı, sonu gelmez.

Ankara’da yağmurun değişmez saati vardır, akşam iş çıkışıdır bu yağmur saati. İşimizden çıkıp otobüslere gidene kadar bir güzel ıslattıktan sonra diner, yol boyunca yağmaz. Otobüsten ineceğimiz durağa geldiğinde yeniden bastırıverir.

Yetmişi yılların sonunda, okuldan günlük güneşlik bir havada otobüse bindikten sonra şehre gelir gelmez bardaktan boşanırcasına bir yağmur başlamıştı. Şemsiye taşınacak bir hava değildi. Ankara’nın değişmez bir kuralı vardır: şemsiyeniz varsa asla yağmur yağmaz. Yolun karşısına geçene kadar sırılsıklam olmuştum. Daha fazla ıslanmak sözkonusu değildi, ben de aheste adımlarla eve yürüdüm. Pencereden babaannem görmüş, eve gelince hesap sordu, neden koşmuyorum diye. Ben de "Zaten ıslandım, bir de koşup üzerimi çamur mu yapayım" dediğimde çok hoşuna gitmişti.

Önceki hafta ODTÜ’de KKM’de yağmurdan mahsur kalınca kapının önünden yağmuru ve yağmurdan kaçışanları fotoğraflamaya çalışıyordum. Sağanak yağmur ve rüzgarda şemsiyesiyle savaşan bir kişi girdi vizördeki kareye. Uzaktan fotoğrafladığım, yakınıma gelince birlikte çalıştığımız arkadaşlardan biri olduğunu gördüm. Şemsiyeler savaşında başarılı olamamıştı, sabahın güneşine kanıp giydiği açık ayakkabıları ayaklarını koruyamamıştı. Rüzgarın üzerime getirdiği yağmur damlalarında fotoğraf makinesini koruma çalışırken başka fotoğraf çekemedim. Tek flu fotoğraf o yağmurlu günün anısı olarak kaldı.

Şimdi yine gök gürledi, balkon kapısından dışarıya baktım, çakan şimşeklerin ışıklarıuzaklardaki binaların çatıların üzerinden görünüyor. Henüz yağmur yağmamış ama gece yağacak gibi.

Son günlerde Ankara’da çok yağmur yağıyor. İklimdeki olumsuz değişiklikler hepimizi korkuturken, yağan yağmur içimize umut serpiyor.

Ankara 11 Haziran 2007 22:40 (Şu anda, önce gök gürledi ve ardından bardaktan boşanırcasına bir yağmur başladı)