- Kategori
- Şiir
Anla beni
Dost esen rüzgarlara teslim ettim kendimi
Düşman esen rüzgarları püskürttüm geri
Çalıştım ben çok çalıştım, hem de okudum
Köyde doğdum köyde büyüdüm
Kamuda memur oldum, amir oldum
Hep doğruyu, güzeli iyiyi aradım
Öfkelendim ben çok öfkelendim
Sabır taşı çatlardı, ben öfkemi yendim
Yaşadım ülkenin çok bir yerinde
Bırakmadım arkamda nahoş bir seda
Okudum Mezopotamya'lı Gılgamışı
Onda kendimden izler buldum
Öfkelendim ben çok öfkelendim
Kah memurlara kah amirlere öfkelendim
Az da olsa yurttaşlarıma
Olmayacak bir iş istemeyin benden
Öğrendim kanunları, sistemi öğrendim
Ne hapis yattım ne işkence gördüm
Kamuda sanki mapus yaşadım
Kötü işleri işlemleri gördüğümde
Öfkelendim ben çok öfkelendim
Okuduğum kitapları toptan aldım
Okudum amma konuşamadım
Ne hapis yattım, ne işkence gördüm
Öylesine bir hayat yaşadım
Hak ve adaletti yaşam felsefem
Gezindiğim sayfalarda bunu aradım
Anlamadılar ki beni hep eleştirdiler
Ben doğru bildiğimi yaptım
Hazanı yaşıyorum artık bu iklimde
Bundan sonrasıyla Tanrı ilgilensin.