Anladım...

Şiiri en deniz olanlar boğuluyor ilk önce

Ağlara ilk kendi gidenler

Çırpınıyor

Balıkçı tablalarında…

Kumdan kalelerde oturanların başına

Yıkılıyor damlar ilkin…

Anladım

Yıkıp tırtılın yuvasını

Kozadan ip eğirip

Ayrı bir telden çalıyorum ben bu hayatı…

Ayrı bir dilde çıkıyor bu bozlak…

Ne ışıyor sabah

Ne havada bir yıldız…

Kısır bir gece voltasında

Bir o yana bir bu yan

Yanık orman kokusu…

Başka bir dünyadan gelmiş gibi

Tembihliyim bu akşam…

Koyu laciverde çalmış artık mavi

İt sürüsü girmiş rüyalarıma…

Yıldızların altında

En altında

Bir bardak suda kopuyor fırtına…

Kampanalar…

Kampanalar…

Kampanalar…

Batıyor…

Ön sözümden başlayıp bütün sayfalar…

Evet seviyorum alengirli kelimeleri ben de

Bende yazabilirim fiyakalı cümleler

En paspalı allayıp pullayıp

Bende salarım ortaya

En cakalısından…

Ama söylemiyor şimdi beni acemce

Lugatçe hiç…

Devrilmeli dere ağzına verilmiş kütükler gibi

Heceler…

Yani bana yen demeyin…

Sus…

Mayın…

Bırak…

Mayın…

Çarp…

Mayın…

Konuşun gündüzün sokak şarkıları…

Kork…

Mayın…

Başımı avcumun içinde tartıyor uykum

Anladım

Har basacak rüyalarımı…