Anlamalı

Anlamamakta direnmek niye? Yalnızlık bir merhemdir, yarası olanlara. Düşünmek bir tedavi şeklidir. Sevgi yoksa ortada suçluyu aramak çözüm müdür? Suçluyu öldürmek çözüm müdür? Ağlamak özlemden midir? İçimdekileri bir dökebilsem, bir anlatabilsem.. Kelimeler buluşmuyor kağıtla. Korkak kelimeler, korkak insanlar..

Birşey de yolunda gitse.. Biri de anlasa.. Bir de uzaklaşabilsem..

Yalnız kalmak isterken yalnız kalmaktan korkuyorum. Düşüncelerim zıt. Duygularım acı verici. Geçmişe yönelmek.. elde değil, anlatamıyorum. Geleceği düşünememek. Mantık üzerine kurulu bir ilişki nereye kadar devam edebilir ki? Başka biri var iken ruhunda, yanında bulunan adam kim, niye?

Bu beceriksizlik de ne, kırmamaya çalışırken kırmak..

Narin ellerde büyütülmesi gereken bir ilişki vahşi doğaya bırakıldı. Parçalandı, yok oldu.

Ruhunda bulunanın yanında da bulunması gerekiyor iken şuanda yaşananlar niye? Ceza mı bu, neyin cezası?

Dinden,saygıdan,sevgiden,aştan uzak lanet bir kadın. Daha ne kadar yaşabilir? Daha ne kadar kırabilir, kırılabilir ki? Daha ne yapabilir? Sorular sorular sorular ..

Mutluluktan arındırılmış bir hayat.. Hayattan sayılabilir mi? Kötüler hep mutlu oluyor iken ben neden hâlâ mutsuzum?

Bencil olmayı denemeli insan. Başkalarını düşünmek aptalca. Onlardan aynı davranışı göremezsin. Kendini yıpratırsın yaşadığın süre boyunca..

Karmakarışık bir akıl, yaşam..

Tüm bunlara karşılık hayat bize ödül olarak yalnızlığı uygun görmüştür. Bunları yazdıktan sonra keşke herşey yoluna girebilseydi.

Ben yazarım, yazdıklarım kağıtta, acılarım yüreğimde, olumsuzluklarım hayatımda yuva kurar.

Herşey aynı, herşey berbat..