Anlamsız

Zamansız ayrılıklar zamanın ara duraklarında gelmemek adına ya da varamama ihtimali yoksunluğun deviniminde yüksek bir ivme yaratırken.

Anlamsız pek çok şey ve anlamsız pek çok insan. Yetiler hepten yetersiz tahakkümün altına girerken, o boyutlar arası yolculuğun tüm sıradanlığı ayrı düşürürken ve yenik başlamışken hepten.

Sıkıcı atmosferler, anlamı olmayan onca kâbus gözü açık gördüğünüz ve derken yeni bir kâbusa uyanmak. Zafiyet tek zaruretmişçesine en yüksek ihtimal göz ardı edilmek. Fazlasıyla sıkıcı ve sıra dışı.

Yersiz söylemler, tutarsız kayıtlar zihnin derinliklerinde kazılı. Belki de kendi mezarını kazmak gün bitiminde.

Mütereddit benliğin dehşetengiz o heyula boşluktaki salınımının her dem süregelen sayısız tahakkümperver tutumla mercek altına alındığı…

Söylenceler tuzak çoğu zaman. Korunaklı bir dünyanın girizgâhı iken tek sunum şifresini verdiğiniz bir bilinmez her daim yordanası.

Sevginin dahi yetersiz kılındığı belki de göz ardı edildiği hatta örselendiği ve yaftalandığı. Oysaki tek tutunacak dal yaşamı hatırı sayılır kılan.

İki insanın birbirini sevmesi yetse keşke. İki yürek eşleşse ve hükmetse evrene üstelik zalimce. Tutarsız ve hastalıklı bir aşk iken kıymete binen ne varsa. Üstün körü bir selam belki de gereksinimi ruhun ya da bir dokunuş varsın uzaktan varsın çok yakın addettiğiniz bir düzlemde kesişmişse yolunuz.

Durağan bir seyir altı üstü tüm görünen ama iç âlemde kopan fırtınalardan habersiz iken çoğu insan hatta siz bile belki de eşkâli o eksikliğin ne olduğunu bilmediğiniz bir boşluk devinip dururken zaman ve mekândan mekâna bir yolculuk: Bir arayış belki de bir reddediş belki sıra dışı belki çok olağan. Adlandıramadığınız ve tanımlamaktan aciz iken benlik. Yersiz yurtsuz hatta aidiyet duygusunun hiç olmadığı bir düzenek kimsesizliğin o vuruculuğu yakarken canınızı.

Mefhumlar irdelenesi. İradeler hepten kayıp. Kırıklığın yarattığı o kırılgan muafiyet hepten yok olma telaşı avuturken var oluşun mahiyetini.

Dil sussa da illa ki konuşmakta haricinde ne varsa belki mimikler belki o tutum fark dahi edemediğiniz çoğu zaman ama yeri geldi mi basit bir beden dili. Varsa yoksa basit bir edim izleği derin.

Mizacı mı yoksa yoksunluğu mu güçlü bir iradenin ki irade ile eşlemezken hassasiyet. Derinlerde gömülü kimselerin bulma gayreti dahi gütmeyeceği belki de bulunmamalı ne de olsa en büyük koz ellerine geçirecekleri. Neyin derdi ya d telaşı demeye fırsat dahi bulamazken edimsiz bir gölgenin yanı başınızda belirmesi ile vazgeçtiğiniz ne varsa devam etmek adına yola varsın yarım kalsın o hayaller. Öyle ya yeni bir dünyanın sunumu iken tüm gölgelenen varsın yalnız devam edin yola tıpkı doğduğunuz o ilk gün gibi.

Yalnızlığın yarattığı tahribat belki de yaşama gücü veren görünen bunun tam tersi olsa da.

Tekdüze olsaydı hayat neye mi yarardı… Kim bilebilir ki.

Vazgeçmenin olası olduğu her daim serili olsa da seçeneklerin en başında asla işaretlemeyin o yanıltıcı şıkkı. Ne e olsa yarınlar ümidin tüm getirisi varsın kavuşma ihtimali çok uzak olsun. Düşünmek dahi eşsiz bir uzantı değil mi yarınlara köprü kuran…