Anlayacaksın

Bir gün anlayacaksın aslında sevilmenin kalbini yumuşattığını. Yeniden seveceksin sanki ilk’miş gibi. Aslında istediğinde ve gerçekten istediğinde neler yapabileceğini anlayacaksın.

Anlayacaksın; kaybettiklerinin geçmiştekiler değil şu anda yaşadıkların olduğunu. Günü kaçırdığını, geçmişin tozlu sayfalarını tutmaya bırakıp, bugünü yaşamaya başladığında anlayacaksın.

Sen de anlayacaksın nelerin önemli olduğunu. Bugün önemsediğin şeylerin yıllar sonra sadece birer anı olduğunu gördüğünde önce gözyaşların akacak içine ve belki birkaç damla da gözlerinden boşalacak sonra o masum gülümsemen yerleşecek dudaklarına ve gözlerin o küçük çocuk gibi muzur bakacak, yeniden aynı çocuğu göreceksin gözlerinde ve anlayacaksın, neden bunları yaşadığını.

Anlayacaksın, yıllar geçtikçe kendi anlamsız duvarlarına boşuna zincirlediğini. Seni kurtarmak isteyenleri düşüneceksin. Belki uzun zamanını alacak ama anlayacaksın.

Sonra anlayacaksın her şeyi, bir film şeridi gibi geçecek gözlerinin önünden yaşadıkların.
Önce kendini suçlayacaksın sonra bakacaksın ki aslında suçlanacak başka kimse yok.

Ve biliyor musun öyle bir an gelecek ki; o yılları tutmak isteyeceksin gözlerinin önünden akıp giderken. Tutup seni o yıllara götürmesini isteyeceksin. Anlamsızca geçirdiğin yıllara lanet edeceksin. Boşa geçen yıllarına yanacaksın.

Üzüleceksin, seni terk eden zamana, şımarıklığına kızıp, hoyratlığına anlama veremeyeceksin.

Şimdi anlamsız gelse de söylediklerim, bir gün anlayacaksın.

İşte o gün gözlerini kapat ve o küçük kıza “merhaba” de.