- Kategori
- Anne-Babalar
Anne baba olmak
O ne güzel ve karmaşık duygudur, bir çocuğa sahip olacağını öğrenmek. Güzeldir, çünkü aileye yeni bir fert ekleniyordur, renk ve neşe geliyordur. Karmaşıktır, çünkü artık yeni bir sıfatın ve bu sıfatın getirdiği sorumluluk olacaktır.
Daha dünyaya gelmeden planlarız ilk yirmi yıllarını endişeyle. Ne yedirsem, nasıl giydirsem, hangi doktora götürsem, hangi okula göndersem?... Hatta hangi mesleği seçeceğinden tutunda, evleneceği kişide olmasını istediğimiz özelliklere kadar...
Neden çocuklarımızın her anını doyasıya yaşamak varken, bu süreci hem kendimize hem onlara işkence haline getiririz?
Neden hiç müzisyen ya da ressam olmalarını değil de doktor, avukat, mühendis olmalarını düşleriz?
Bizim istediğimiz kadar yemelerini, bizim istediğimiz zaman uyumalarını bekleriz?
Bu yaptıklarımızı kendi irademizle yapıp, çocuklarımızın azad talebinde, neden hemen “senin için saçımı süpürge ettim” deriz.
Kendi iradelerini kullanabilirler, düşünebilirler, karar verebilirler. Biz yeter ki bu fırsatı onlara tanıyalım, biz yeter ki ne önlerinde, ne arkalarında sadece yanlarında olduğumuzu anlatabilelim.
Resim: www.bebek.com