Anne babaların hatası

Gençliğinde sıkıntılar ve zorluklarla karşılaşanların hayatlarında üstün başarı gösterme şansları yüksek. Yaşı itibariyle ailesinin maddi yoksunluğundan dolayı kendi itibarından dolayı çalışmalı genç insanlar.

Kaderine ve ailesine isyan etmeden kararlı şekilde kendini yetiştirmeli. Yarınına güvenle bakması için kendi yağıyla kavrulacağını bildiğinden dolayı da hayata dört elle sarılmalı.

Ailesi tarafından çocukluk çağlarında ihtiyaçları karşılanmayan insanların başarılı olma şansları daha yüksek.

Geceleri odun sobasının ısısıyla sabahı eden çocuk elbette gün boyunca çalışacaktır. Ailesi tarafından hangi görev verilirse verilsin sızlanmadan nazlanmadan işin peşinden koşar ve sıkı tutar.

Hangi iş olursa olsun çocuk için mutluluktur, sevinçtir, gelecektir. Gençlerin kendilerini yetiştirme gayreti içinde olacaktır. Kendini yetiştirmeli ki, geleceğini garantiye alır.

Gençlerimizin hayata bakışlarında biz aile büyüklerinin de sorumluluklarımız var.

 İstedikleri imkânların hepsini ayaklarının altına serdiğimiz de gelecekte başına sıkıntı zorluk geldiğinde başarması mümkün olsa bile geçmişte zorluklarla baş başa kaldığında ailesinin koruma hastalığından dolayı zorlanacaktır.

İmkânlarımızın olduğunu bilmeli. Nimetlerin içinde olmalı. Gençler faydalanmalıdır. Yalnız dikkat edilmesi gereken önemli noktalarda mevcuttur.

Gençtir hevesini alsın, isteğini geri çevirme, çocuk üzülmesin gibi masumane gönül okşayıcı sözlerin sonucunu hiç düşündük mü?

Düşünülseydi böyle konuşmazdık. Gençlerimiz elini uzattığında hemen istediklerine sahip olursa hayatta nasıl başarılı olacak? Başarılı olma şansı zorluklarla mücadele eden akranlarından çok gerilerde olur.

En basit isteğimizde bile eli ayağına dolaşır. Çünkü zamanında basitte olsa zorda olsa iş vermemişiz yeteneğini kullandırmamışız. En ufak ağlamasında dediğini yapmışız.

Düşmüş kaldırmışız, yemek yememiş istediği yemeği temin etmişiz, ödevini biz yapmışız çocuğumuz, gencimiz dizi seyretmiş, maç yapmış.

Çocukların ve gençlerin gelişimi, başarısı bizler için önemli. Önemli olduğu içinde soğukta oynamalı.  Dağa çıkmalı, hayvanları sevmeli.

Her istediğini kolay elde edemeyeceğini öğrenmesi içinde bazen mahrum bırakmalıyız. Elzem olan isteklerini geri çevirmeyeceğiz. Fakat kendince gerekli gördüğü biz büyüklerin gereksiz gördüğü konularda nerede duracağını da bilmeli.

Varlığın olduğunu bildiği gibi, yaşadığı gibi, bir gün belki olursa fakirlikle karşılaşılabileceğini de öğrenmeli.

Bana babam mı yaptı demeden, gerektiği zamanlarda yanında olmalıyız gençlerin. Kendilerini de hayatın gerçekleriyle yüzleşmelerini sağlamalıyız.

Hayattan uzak, hayal dünyasında yaşayan gençler yarın başarısız olacaktır. Babasının varlığına güvenerek okumayan, çalışmayan insanları tanırsınız.

Varlıklı olmayıp da iyi yerlere gelen gençleri de bilirsiniz. Gençlerimizin başarılarında veya başarısızlıklarında ki etkimizin ne kadar olduğunu kendimiz hesaplayabiliriz.

Sobalı evde yaşayan kişinin evlatları yalnız kalınca soba yakamıyorsa, yumurta pişiremiyorsa suçun çoğu aile büyüklerindedir.

Çay pişirmek istediğinde evladım dökersin, bilmezsin, seni kıyamayız diyen bizler yarın başkalarının yanında acımasızca evladımızı kınarız.

İstediğimiz gibi hayatta işlerin hakından gelemediğinde kızar, bağırır, çağırır kalbini kırarız. Aslında buna biz sebep olduk. Kendi ayaklarının üstünde durmak istediğinde, onun yerine biz durduk.

Kazanması gereken parayı çalışarak kazanması gerektiğini öğretmedik. Aman çocuğuma bir şeyler olur, üşür onun yerine ben yapayım dedik ve gençlerimizin kendilerine özgüvenleri sıfır oldu.

Çünkü her başladıkları işin altında kaldılar. Bizler kazanırken onlar hazır yemeyi öğrendiler bizim günahımızdan dolayı. Çalışmasını öğretmedik. Düştüğünde kalmasını kendi kalkar diyemedik. Yanlış durumlarda merhamet gösterdik.

Hayatta başarılı olmanın en önemli arştı küçükken gerçeklerle karşılaşmaktır.