Anne gün sayar...

08.05.2012

Bazı insanların doğum günü defterinize yazılıdır. Bazıları takvime işaretlidir; aylara bakar kimlerin doğum günü olduğunu oradan takip edersiniz. Bazılarının hafızası güçlüdür. Birçok kişiyi aklında, beyninde tutar.

Bir de doğum tarihinizi hiç unutmayan gönlünde tutan şaşırmayan kişiler vardır. Kim mi diye soruyorsanız, birincisi anneler bir de gerçek sevdanın ateşinde yanıp tutuşan sevdalılardır. Onlar asla unutmazlar hatta gün sayarlar kaç gün sonra diye her gün içlerinden geçirirler. Anneler ise; bebeği karnında taşıyan, o meşakkatli süreci yaşayan ve sonunda o muhteşem varlığı kucağına alan kişilerin doğum günü aklına, beynine, kalbine yazılıdır.

Her doğum günümüzde, annem benim ve kardeşlerimin doğum günlerini hem hatırlar hem de kardeşlerin doğum günlerini bizlere hatırlatır.

Anneleri hayatta olanlar şanslı. Şanslıyız çok şükür, birçok kişi unutsa da doğduğumuza sevinen, o doğum sancısını ve kucağına aldığı bebeğin kokusunu unutmayan annelerimiz bizi hiç unutmazlar. Bütün içtenliği ve sevginin en saf halleriyle uzakta bile olsa telefonla arayıp kutlar. Varlığının sevincini, güzelliğini ta yüreğimizde hissetmemize vesile olan sevgili annelerimiz.

Bu yıl doğum günümde dedim ki; hayatta kuşkusuz birçok şey önemli amma vazgeçilmez iki şeyden biri sağlık diğeri de güzel dostlar. Fakat öyle bir insan var ki, hayatınızda olmadığında yaşadığınız her ne olursa olsun hep bir eksiklik hissediyorsunuz. Sevincinizde hemen arayacağınız, üzüldüğünüzde kapısını çalacağınız koşulsuz sevgiyle sizi her zaman kabul eden yegâne kişinin kim olduğunu biliyorsunuz kuşkusuz.

Annemiz bizimle ilgili olan her şeyi titizlikle ve dikkatle dinler. Beklenen bebeğin müjdesi, iş yerinde yaşanan küçük tatsızlıklar, eşinizin yaptığı/yapmadığı davranışlar, bebeğin ilk adımları, ilk maaşınız, işinizde yükselmeniz, alınan ödüller, hayatınıza giren çıkan insanların sizde bıraktığı etkiler ve daha neler neler… Temizlikten tutunda, aldığınız koltuğa, tencereye kadar her şey annenin izninden/sevgisinden/ilgisinden geçer.

Erkek çocukları; anneleriyle her zaman uzun uzun konuşmasalar dahi onların varlığı o koca bebekleri mutlu eder, çok az belli etseler dahi bu ışığı gözlerinden hemencecik anlarsınız.

Şimdi artık anneler, bebekleri çok küçükken dahi çalışmaya başlıyorlar. Size yardımcı olan anneniz ise gözünüz arkada kalmaz. Bilirsiniz ki, emin ellerdedir bebeğiniz. İster bebeğinize anneniz baksın isterse başka biri yaptıkları işin hakkını vererek dahi yapsalar akşama kadar sabırla, şefkatle, hoşgörüyle davransalar bile anne her zaman annedir ve minnetsiz bakmakla yükümlüdür. Anne, gündüz de çalışsa geceleri acıkan, susayan, ateşi çıkan, uykusu kaçan bebeğin vazgeçilmez yoldaşıdır.

Yüce yaratan anneyi sınırsız bir sevgi, şefkat ve muhabbetle donatmış. Kendisi eşinden tam ilgi görse de görmese de, hayatında bazı şeyler hep eksik kalsa da o asla çocuğunu ilgiden yoksun bırakmaz.

Bir çocuk nasıl yetiştirilirse ilerde kendisi de aynı şeyleri uyguluyor. Sürekli eleştirilen, bağırılan, dövülen bir çocuk ilerde ya bunun aynısını yapıyor. Ya da ‘ben çektim bari çocuklarım rahat etsin’ diye tam tersi de olabiliyor.

Ektiklerinize lütfen dikkat edin onları ilerde biçecek kişi de siz olacaksınız.         

belginturan@gmail.com