Anne olmak

Sevgili Anneler , Babalar ve tüm Eğitimciler,

Çocuk yetiştirirken unutmamız gereken bir şeyi izninizle sizlere hatırlatmak isterim: karşınızdaki küçük melek tam bir kaydedici. Bunu sakın unutmayın ve her hamleniz bu doğrultuda olsun.

Kaydedici olması hem iyi , hem de kötü.

İyi yanları 0 km zihni taze bilgilerle doldurulabilir, kötü yanı ise her öğrendi şeyin iyi olup olmadığını eleme fırsatımız olamayabilir maalesef.

Doğduğu andan itibaren etrafındaki ses ve görüntüleri kaydediyor. Ve belirli bir zaman sonra da sanki kendisi size öğretiyormuş edasında size satıyor bu bilgileri.

Bir de çocuğumuza bir şeyi öğretmek istiyorsak eğer ilk önce o işi kendimiz uygulayalım. Bu öğretmenin en kolay yoludur. Tabii yapma dediklerimizi de kendimiz de yapmayalım.

Bu konu ile ilgili siz küçük bir anım:

Yazın olağan tatillerimizden biri; oğlumla Avşa’dayız. Tabii bütün aile de…

Avşa sokaklarında Kaan önde , ben de tabii takipçisi olarak peşindeyim. Avşa küçük bir yer olduğu için herkes birbirini tanır. Kaan da o zamanlar oraların maskotu.

Yolumuz parktan geçtiği sırada Kaan oradaki çiçekleri koparmaya başladı. Aslında bu hiç yapmadığı bir şeydi. Nasıl oldu anlamadım. Hemen müdahale ettim tabii. Önce bağırdım ister istemez, ilk tepkim biraz fazla oldu bunu kabul ediyorum. Sonra onu aldım karşıma çiçeklerin neler hissettiği konusunda bilgiler verdim örneklerle, Kaan ‘ın şimdiki tabiriyle Çiçek Konferansı J Tamam annecim, dedi ve ertesi günü parka giderek çiçeklerden onları üzdüğü için özür diledik

Buraya kadar her şey normal. Ama sonrasında farklı bir gün, yine oğlumla yürüyüş esnasında , artık ben ne düşünüyorsam, aklımın başka bir yerlerde olduğu kesin , birden bir yaprak koparttığımı fark ettim yanından geçtiğimiz ağacın dalından. Ve bunu Kaan fark etti. Birden çığlık çığlığa anneee diye bağırmasıyla kendime geldim.

Anne ne yaptın? Hani çiçekler canlıydı…öldürdün, katil oldun. Hani yapılmazdı

Kaan ı susturmak mümkün değil J

Ve hatamı telafi ettim evet, hem Kaan dan hem de yaprağını kopardığım daldan özür dileyerek. Bir de ağaca bir bardak su hediye ettik. Ağaç da Kaan a söz verdi yeni bir yaprak verecek diye.

İşin özü şudur ki; sözlerimizin uygulayıcısı olarak doğruluğunu teyit edelim lütfen. Bu en kolay eğitim yöntemi.

Teşekkülerler
Aydan Seylan