Anne olunca anlarsınız

İlk omzunda ağladığım, ilk hayalim, ilk doyumsuzluğum, ilk yaşama sebebim, küçücük bir bebek iken ilk dilim dudağım, sıcacık kundağımsın sen.

Sana kızgınlığım iki bulut arasında oluşan kırık çizginin parlaklığındaki şimşek misali, belli hava koşullarında ışık hızıyla gelip geçiyor.

Sen benim yeryüzümsün bende senin bulutun. Nasıl ki yıldırım şiddetli bir yağmurla birlikte gözüküyorsa bende ilk doğduğumda, sen bendeki bütün negatif yükleri çekmiştin, ben de dünyadaki varlığımı ağlayarak haykırmıştım sana. O günden sonra anladım ki ne zaman bir yağmur yağsa aramıza, o zaman yıldırım düşer oraya (^_^)

Seni sana anlatmak zor, seninde anneliği bana anlatman zor, Aslında “Anne olunca Anlarsınız” dediklerini toparlayabilsem belki anlayabilirim seni. Ama biz o kadar dağınıkken bizi toparlayan hep sendin. Senin adın Anneydi ve sen benim bitmeyen AŞKIMDIN!!! Ama rahat ol Annem annelik duygusunu sen çoktan aşılamıştın bana...

Annelik, duyguların en özü, en gerçeği, en durusu, en temizi ve en sadece senin için olanı, öyle bir duygu ki bu, senin acını bile neredeyse, senin kadar yaşayıp hisseder. Bu konuda annenin üzerine başka biri daha yoktur. Her şeyiyle fedakarca sahiplenir, korur korumaya çalışır seni. Senin için yaptığı tüm her şeyi bu duyguyla yapar. Ben bunları ne zaman mı öğrendim? Elime verdiğin ilk oyuncak bebekle. Ben bir kız çocuğuydum ve yapımda vardı. Kız çocuklarına oyuncak bebek almaları da hep bu yüzden sanırım. Bakıyorum şimdi kız çocuklarına ellerindeki oyuncak bebeklerini nasılda sahipleniyor, bakıyorlar. Annelik iç güdüsü bu olsa gerek……

Kısacası annelik hiç izine ayrılmadan, emekli olmadan, yoğun, yorucu bir ömür boyu karşılık beklemeden hizmet vermektir. Ve bütün yorgunluğuna, üzüntülerine rağmen yavrularını çok sevmek onlarla mutlu olmaktır. Bu güzel duyguyu bana tattırdığı için Allah’a şükrediyorum. Ve Tüm annelerin anneler gününü kutluyorum.