- Kategori
- Şiir
Anne
Yazın kavurucu sıcağında, yüreği büyük bir acıyla yandı...
Gökyüzü üzerine düştü sandı...Yıldızı kaydı; dünyası karardı...
Kocaman gözlerinden yaşlar boşaldı..
Artık evde O'nu bekleyen menekşe gözlü annesi yoktu...
Gözünün yaşı durduğunda;
Yüreği yanardağ gibi alevlenecek, taşacaktı...
Rüyalarında, hep annesini bekledi;
Bu yüzden uykuyu çok sevdi... Etrafına baktı...
Annelerinin yanında çocukları gördü;
Deryadan içtikleri halde,kanamayan mutsuz çocukları...
" Ahh" dedi "bir damlayla nasıl boğulunur, onlara gösterseydim"
Toprağın altında da olsa;
Annesini ve Annesi'nin sevdiklerini üzmemeliydi...
En iyi çocuk, en iyi genç ve en iyi insan olmak için yaşadı..
Küçük kız şimdi büyudü; anne oldu..
Annesinin öğütlerine ve şefkatine hala muhtaç...
Sizin yıldızınız kaymadan ...
Karanlıkta kalmadan...
Işığınızın kıymetini bilin...
Maviortanca
12.05.2000