Anneler Günü ve Tarihçesi

İlkçağlardan beri, annelerin tüm dünyada saygın bir yeri olmuştur... Bütün milletler, anneye duyulan saygıyı çeşitli törenlerle belirtmeye çalışmışlardır. Eski Yunanistan' da, Mart ayının 15' inde bayram düzenlenerek, "Tanrıların ulu anası" sayılan Rhea' ya tapınırlarmış ki, bu gelenek en eski anneler günü sayılır. Hıristiyanlığın Avrupa' ya yayıldığı senelerde, kiliselerde de buna benzer törenler yapılmaya başlanmış ve tören ardından çocuklar annelerine hediyeler verirlermiş...


Günümüzde kutlanan anneler günü ise Amerika' da yaşanan bir olayla başlamıştır... Philadelphia eyaletinde, Jarvis isimli bir kızın, beraber yaşadığı annesi, 9 Mayıs 1866' da aniden ölüyor... Başka hiç kimsesi olmayan kız yemeden içmeden kesilecek derecede üzülerek gitgide zayıflamaya başlıyor... Yaşamaktan bile vazgeçerek kendini öldürmeyi düşünmeye başlıyor... Böyle bir ruh hali ve karamsarlık içerisindeyken, komşularından biri kıza dostça öğütler vermeye başlıyor... Bu öğütlerden etkilenen kız, komşunun "İnsanlar doğar, yaşar ve ölür. Bu bir doğa kanunudur" sözleriyle yeniden kendine geliyor...


Jarvis, karamsarlıktan kurtulduktan sonra, hayatı daha aydınlık görmeye başlıyor... Annesini kaybeden, bir tek kendisinin olmadığını, artık gerçeklere dönmek gerektiğini farkediyor... Ölmüş olsa dahi, anneye duyulan derin sevgi, daimi bir yaşama sevincine dönüşebilir diye hissederek aklına şu düşünce takılıyor... Yılda bir defa ölen anneleri anmak, yaşayanları kutlamak...


Bundan sonra acıları bir kenara bırakıp, annesini sevgiyle anmaya başlıyor... Çevresindekiler, hemen her gün annesinin mezarına çiçek götüren kızın bu davranışını ilgiyle izliyorlar... Bir sene sonra arkadaşları, ellerinde beyaz karanfillerle Jarvis' e ziyarete gidiyorlar... Çok mutlu olan kız şöyle diyor...


"Bir sene içerisinde çektiğim acılar, bana şunu öğretti... Dünyada anne sevgisinin yerini alacak hiçbir sevgi yoktur. Yılın bir gününü annelerimize ayıralım, onlarla yaşayalım, o günü annelerimizin sıcacık anılarıyla dolduralım. Böylelikle annelerimize karşı sevgi borcumuzu da belki biraz ödemiş olabiliriz."


Jarvis' in bu fikri arkdaşları tarafından da beğenilince hep beraber belediye başkanına gidiyorlar... Başkan da hemfikir olunca basın organlarına haber salınıyor... Önce Philadelphia eyaleti halkının uyguladığı kutlama, sonra diğer eyaletlere de sıçramaya başlıyor... 1908 Mayıs ayının ikinci pazar günü kutlanan anneler günüyle, gelenek tüm Amerika' ya yayılmış oluyor... ABD Kongresi bu günün anneler günü olarak kutlanmasına, 9 Mayıs 1914' te karar verdikten sonra bu kararı 43 ülke daha izliyor ve diğer devletlerinde takibiyle kutlama evrenselleşmiş oluyor... Bu gelişmeleri memnuniyetle izleyen Jarvis ise 1948 yılında ve 84 yaşında ölüyor.


Ülkemizde anneler günü, 1956 yılından beri kutlanmaktadır. İlk teklif, Türk Kadınlar Birliği' nden gelmiştir. PTT, Zübeyde Hanım resimleri olan anı pulları bastırmıştır. Daha sonraki senelerde, yılın annesini seçme geleneği çıkmıştır ve ilk yılın annesi Nene Hatun' dur.


Anneler gününün simgesi olan çiçek, asaleti, şefkati ve tahammülü anlatan beyaz karanfildir. Lâkin ülkemizde karanfil yerine kır çiçeği de kullanılmaktadır.


Özlü sözler... Atasözleri ve özdeyişler...

* Ana hakkı ödenmez (Türk)

* Ananın dövdüğü yavru incinmez (Türk)

* Ana evladını atmış, yar başında tutmuş (Türk)

* Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar (Türk)

* Ananın öfkesi, baharın karı gibidir (Rus)

* Anasız çocuğun yıldızı sönüktür (Yugoslav)

* Çocuğun parmağı acısa, ananın yüreği yanar (Rus)

* Anasız ev, kuşsuz yuvaya benzer (Kosova Türkleri)

* Ana gözü yalan söylemez (Bulgar)

* Ana gözyaşının düştüğü yer yanar (Bulgar)


* Cennet, anaların ayakları altındadır (Hz. Muhammed)

* Anne sevgisi, bencil duyguların en üstünüdür (Alain)

* Ana yüreği, çocuğun okuludur (Henry Ward Beecher)

* Anneler, her şeyi görmeseler bile yürekleriyle duyarlar (Ostovski)

* Kadınlar zayıftır, ama analar güçlüdür (Victor Hugo)

* Hiçbir süs, bir kadını, annelik sevgisi kadar güzelleştiremez (Brachvogel)


TÜM ANNELERİN, ANNELER GÜNÜNÜ TEBRİK EDİYORUM... SAYGILARIMLA...