Anneler Günü

Bu gün, yağmurları tükenmiş bulut gibiyim; boşluk yüklü.

Yapraklarını erken dökmüş ağaç dalları gibi yüreğim.

Ve çocukluğum; sanki yarım kalmış. Şımarmak istemiyor içimdeki çocuk...

İnsan; her yaşta öksüz olurmuş meğer!... Ve annesini özlermiş; hasretlerin en büyüğüyle...

Eksik kalan bir yanımı tamamlamak gelmiyor ki içimden. Oysa anneler, kızlarının diğer yarısıymış her zaman. Ben; ancak anlayabildim...

Şimdi, tüm kelimelerin anneme ait olması gereken bu günde;

Yıllar önce anneme seslenişimi, yinelemek istedim. Sanki duyacakmış, sanki okuyabilecekmiş gibi... Ve ardından haykıracak sanki "helal olsun sana!..."diye. Ve ben annemin gri gözlerini hissedeceğim. Sıcaklığını duyacağım...

Annem'e;

Yanardağların sönmez ateşini sevgine benzetsem, denizlerin enginliğini şefkatine.

Bulutların erişilmezliğini de, kutsallığına...

Karıncanın yuvasını, arının bal peteğini sabrına eş tutsam...

Ağaçların her bir dalını kalem yapıp, kuşların kanatlarına tek tek yazsam fedakarlığını...

Yine de yetmez bunlar seni anlatmama...

Tarih : 09 Mayıs 1993 Pazar Kutladığım otuzsekizinci anneler gününde.