Anneler günü

Bu hafta her zaman olduğu gibi yine anneler gününü kutladık. Onların değerini ifade etmek için böylesi bir gün yeterli değildir elbette. Çünkü annelerimizin değeri bir gün değil, bir ömür boyudur.

Konu hakkında biraz bilgi vermek gerekirse eğer, Anneler günü, anneleri onurlandıran özel bir gündür. Ve ilk olarak Antik Yunanların Yunan mitolojisindeki pek çok tanrı ve tanrıçanın annesi olan Rhea onuruna verdikleri yıllık ilkbahar festivali kutlamalarıyla başlar. Antik Romalılar da ilkbahar festivallerini İsa'nın doğumundan 250 yıl öncesinden ana tanrıça Kibele onuruna kutlamışlardır. Daha yakın bir tarihe gelirsek eğer, ABD'de Anna Jarvis'in kaybettiği kendi annesi için 1908 yılında başlattığı anma günü, 1914 yılında Kongrenin onayıyla Amerika çapında genişlediği bilgisine ulaşabiliriz. İngilizler arasında ise 1600'lü yıllarda "Annelerin Pazarı" adı ile Lent döneminin 4. pazar günü kutlanmıştır. İngilizler, bu özel günde izinli sayılarak tüm günlerini evlerinde anneleriyle geçiriyorlardı. Hristiyanlığın Avrupa'da yayılmasından sonra bu kutlama, "Anneler Kilisesi"ni onurlandırmak amacıyla değişmiştir. Zamanla kilise festivali, "Annelerin Pazarı" olarak devam etmiştir. "Anneler Günü" ile ilgili ilk resmi kutlama önerisi, Amerika'da 1872 yılında Julia Ward Howe tarafından barışa adanan bir gün olarak tasarlanarak Boston'da yürüyüşle kutlanmıştır. Sonrasında ise 1911 yılı itibariyle hemen hemen her ülkede kutlanmaya devam etmiştir. Ayrıca ABD Başkanı Wilson'da 1914 yılında resmi bir açıklama yaparak Mayıs ayının ikinci pazarını "Anneler Günü" olarak kutlanacağını duyurmuştur. Türkiye'de ise Anneler Günü, ilk kez 9 Mayıs 1955'te kutlanmıştır. Ve hala Mayıs ayının ikinci haftası olarak kutlanmaya devam etmektedir.

Konunun tarihsel sürecine biraz değindikten sonra şimdi isterseniz günümüze gelelim. Ve şöyle bir soru yöneltelim. Son dönemde annelerimize, kadınlarımıza, kızlarımıza, geleceğimizi şekillendiren bu nadide insanlara yapılanlar ne kadar doğrudur diye bir soru yöneltelim. Hiç düşündünüz mü böylesi bir soruyu. Elbette düşünmüşsünüzdür. Öyle ki gerçekleştirilen şiddet, taciz, tecavüz, yaralama, katletme olaylarını her gün yazılı ve görsel medyadan takip etmektesinizdir. ÖZGECAN, CANSU KAYA ve daha niceleri öyle yada böyle hak etmedikleri davranışlarla karşılaşmışlardır. Hatta sonsuzluğa yelken açarak aramızdan ayrılmışlardır. Öyleyse artık durmalıdır bu şiddet, taciz, tecavüz ve yaralamalar... Durdurulmalıdır böylesi saçma sapan davranışlar. Bunun içinde kanımca eğitime ağrılık vermelidir. Medeniyetin, insanca yaşamanın ne demek olduğunun, herkesin birlikte, toplum olarak yaşanabileceğinin bilgisi, öğretisi aşılanmalıdır gençlerimize. Unutmayalım ki kızlarımız, kadınlarımız, annelerimiz bizim temel taşımızdır; geleceğimizdir. Onlar olmadan, geleceğimizde olmaz, mutluluğumuz da. Lütfen sağ duyulu, vicdanlı, aklı selim hareket etmeye çalışalım ve kızlarımıza, kadınlarımıza, annelerimize zarar vermeyelim. Onları el üstünde taşıyalım, baş tacı edelim.

Bende bu vesile ile başta annem Nursel ÖZÇELİK olmak üzere tüm annelerin, anne adaylarının ve gelecekte bir gün anne olmayı planlayan kızlarımızın anneler gününü kutluyorum.