- Kategori
- Güncel
Anneler ve çocuklar
Anneler ve çocuklar
Çocuklar, büyüyen çocuklar, Anne olmamızı sağlayan çocuklar...
Bebekler; kundakta, emekleyen, gülen, ağlayan bebekler...
Sancılı zamanlar yaşatan, zor yollardan yürüten çocuklar, hırçın, nazlı, huylu, huysuz çocuklar. Anneleri üzen seven çocuklar. Anneler çocukların yüreklerinde, ellerinde, gözlerinde, sözlerinde, seslerinde, emeklerinde buram buram kokarlar.
Düşünce elinden tutup kaldırıp yüreğine basan Anneler. Doğuran, doğurmayan bir çocuğun yüreğinde, elinde, ekmeğinde yer alıp ona kol kanat geren gözler. Annelikleri ile böbürlenenlerden söz etmiyorum ben. Kadınlardan söz ediyorum. Bunlar hiç evlenmeyen kadınlar da olabilir veya bir çok çocuk doğuran büyütenler de. Sonra da onların onların uçmalarını sağlayan Annelerden söz ediyorum.
Resmi yok Annenin, kaç ilkbahar kaç sonbahar geçer çocuklarını büyütürken, severken, kızarken. Kaç kış yüreğimize oturur ama, unutturur onların sevgileri herşeyi,
Saçlarımızdaki her yıldızda bir hataları gizlidir. Çocuklar büyür, kocaman olur. Bazen öyle sahiplenilir ki o evlatlar, uçmasına başka dallara yuva kurmasına izin verilmez. Annelik halkası ile bağlanır, çaresizlik düğümü ile düğümlenir. Anne, Baba, Eş, Koca olamazlar. Anne olmamaızı sağlayan evlatlar, Emeğimiz, değerimiz, o küçük yüreklerinde sevgiyi hissetmeli. Hele de zaman geçtikçe hayatın yolunu su gibi bulmalı.
Bir tatlı söze sığdırp, bir öpücüğe iliştirp, bir güzel hevese yükleyip Annelerimizin kapısını çalmak bu yılın en büyük hediyesi değil mi?