Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

09 Mayıs '08

 
Kategori
Anneler Günü
 

Annem...

Annem...
 

Asla gönderemeyeceğim bir mektup bu, olsun ben yine yazmak istedim. Sana olan duygularım, kelimelere dökülürken yüreğim farklı atmaya başladı. Biz birbirimizi hiç yaşayıp duyumsamasakta aramızdaki güçlü bağ sihrini hiç bozmadı. Seni tanımadan, dokunmadan sevdim ve özledim ben... Hayalini bile kurmak o denli zor.

Özlemlerim hep olacak satırlarımda , sevgin hep çoğalmıştır sen olmasanda...

"Annem" ...

"Toprak kokulu annem"...

İstesem de, hatırlayamıyorum yüzünü, birkaç soluk resmin var çimen yeşili gözlerin belli olmuyor. Tek bildiğim istemeden bizi bıraktığın...

Yağan yağmurla birlikte çakan şimşekten çok korktum annem! "Beni al koynuna, ısıt beni" kimselere diyemedim. Korkulu gecelerimde hep yastığıma sığındım. Yorganımın bir ucuna sarıldım, sarıldım da ağladım ben. Okula gitmeden ilk mektubumu babama yazdım. Katıldığım tüm resmi bayram geçitlerinde bana bakan bir çift yeşil göz aradım hep. Şeker, kurban bayramında sen yine yoktun yanımda. Benim çocukluğum hep seni beklemekle geçti evim köşesinde. Bekledım yıllarca kimse de demedi ki "Annen gelmez bir daha" Çocukluk işte...

Çocukluğumun en çok, hayali bol yanını sevdim, seni düşleyip gelir diye bekledikçe... Ben hep hayallerimde uyudum, senin şefkatli emzirdiğin göğsünde... Kendimi hep seni gelir diye kandırdım annem. Belki de tek kandırma oyunumda buydu küçüklüğümde.

Olsun o beklemenin çocuk yüreğimle bana neler kattığını şimdilerde bilirim. Ben seni beklerken sabrı öğrendim annem.

Yaşama hırsımı, savaşma gücümü o günlerde hissettim, tuttuğumu kopardım. Kimseye ezdirmedim kızını annem. Hüzünlü gibi görünsede çocukluğum çok şey kattı bana. Dimdik yaşam duruşumu, sensiz geçen kabus dolu gecelerimde takındım. Senin kızın güçlü olmalıydı yoksa nasıl başa çıkacaktı onca öcüyle. Düşümde gördüm iki - en fazla üç kez seni, beni değil kardeşimi daha çok özlediğin... Çocukluk işte ertesinde kardeşimi çok kıskandım. Ben hayal meyal hatırlarım da kardeşim seni hiç hatırlamaz.

Sıska çelimsiz vücudumla çok hastalandım. Ateşlenip , ateşlenip yatakta günlerce yattım. Alnıma değen el , senin değildi ...senin elin olsaydı eğer içime huzur dolar, ferahlatırdı. Saçlarım uzatılıp hiç at kuyruğu , iki örgü yapılmadı...Ben kızlarımın saçını örüyorum annem...


İlk , orta , lise derken ben büyüdüm annem. Ben büyüdükçe özlemim daha da büyüyordu nasıl geçecekti bu özlem her gördüğüm kadını sen zannettiğim çok oldu. Sana sarılır gibi öptüm koktum, o kadınları.

Darılma emi annem !!!

Ben büyüdükçe yaşam da zorlaştı be annem. Bizim köyün hayalini bile göremiyordum düşlerimde, oralar çok mu uzaktı bize? Git git bitmiyor yollar anne...

Yaşamak ne kadar zormuş! Ne çok dikenler var, güllerimin arasında bugün bir tanesi elime battı canım yandı , kanayan yaramı SEN saramadın bak yine!

"Sen gül kokulu muydun ANNEM"?

Yaşama öyle bir tutundum ki, senin yerine de nefes almaktı niyetim. Sensizlik öyle zor geldi ki bana bazen güçsüz kaldığımı hissettim. Yenilmedim dimdik ayaktayım. Yaşam benle değil , ben yaşamla dalga geçtim. Yaşamda kalmak adına bir çok sınavım oldu hatta kaderimle bile birkaç kez cilveleştim anne...

Sen beni merak etme! Ben düşe kalka öğrenirim yaşamla baş etmesini ...

Ben , "Eloğluna gelin oldum anam sen yoktun" yine yanımda... Kına gecemde ağlayanım yoktu peşimden. Bana iyi bakar mı bilinmez? Ben güven duymak istedim annem.

Anam ben hamileyim. Senin gibi kızlarım olsun istedim. Rabbimden, sana benzeyen bir kızım olmasını diledim.

Yavrularımı kucağımda hasretin biter sandım. Kızlarıma sarıldıkça, öpüp koktukça, insan yavrusuna kıyamıyor annem. Kızlarım da kokunu duydum, sevgini tattım. Analık duygularında karşılık beklenmezmiş onuda öğrendim yıllar sonra... Ne kutsal şeymiş aramızdaki bağ...

Üç kızım var Anne... Yan yana koydum resmimizi ben ve kızlarım. Sen ve kızların... Ben kızlarıma yaşam çiçeklerim diyorum. Çiçeklerimi sevgimle , sulayıp büyütüyorum.

Ben çok mutluyum annem ikinci baharımı yaşıyorum çiçeklerimle. Ben çok çok iyiyim, her zorluğun üstesinden gelecek kadar güçlüyüm. Öyle bir dağ'a konaklamışım ki, o dağa hiç kar yağmaz anne...

Ben seni sevmek adına herşeyi ama herşeyi sevip okşamışım şimdi sevgi dağıtıyorum anne. Tüm çiçeklerde senin kokun olsun istedim ama anladım ki sen aslında toprak kokuyorsun annem.

Annem , Annem toprak kokulu Annem. Sen beni merak etme ben çok iyiyim.
 
Toplam blog
: 86
: 1295
Kayıt tarihi
: 25.07.07
 
 

Kdz Ereğli doğumluyum. Üç tane yaşam çiçeğim var. Ailemle birlikte yaşama dair ne varsa yaşamın bize..