- Kategori
- Şiir
Annem, koynuna, memenden
Bugün Anneler Günü dediler.
Övgü dolu sözler seçtiler.
Ne söylesem sana
Biliyorum, yetmez.
Senin kadrini, kıymetini
Her evlat bilmez.
Bir tohumdum,
Sende yeşerdim.
Senin damarlarından beslendim.
Sancılar içinde dünyaya geldim.
Canını istemeden yaktım.
Affet anam!
Kolay mı?
Bir can verdin bana.
Sen acılarında bile mutluydun.
Ben gözyaşlarıma boğuldum.
Koynuna soktun beni hemen.
İlk yemeğimi yedim memenden.
İlk dişimde de ilk düşümde de
Sen vardın yanımda.
Emekledim sonra,
Yürüdüm art arda.
Düştüm, düşürüldüm zamanla.
Benden çok senin canın yandı.
Benden çok senin gözyaşın aktı.
Gurur duydun büyüdüğüm her yaşta.
Hayatın içine girdim.
İyiyi, kötüyü bildim.
Tahtım senin gönlünde hazırdı.
Bahtım alın yazımdı.
Bugün Anneler Günü derler.
Emeğine, bir gün biçerler.
Ne sözle ödenir hakkın nede özel günle.
Senin mutluluğun
Çocuklarının mürüvvetinde.
Karşılıksız senden başka kim sever beni?
Sabır taşına eş değer ettin kendini.
Bugün Anneler Günü.
Kutlu olsun sana.
İyi ki benim annemsin.
Şükürler olsun Tanrı’ya.