Annem olmadan ''asla''

Küçük ufacık bir bebecik de olsanız. Büyüyüp kocaman bir dana da olsanız. Hayatınızdaki en önemli insan anneniz olur. O hep güzel, hep iyi ve hep şefkatlidir.

Nasıl ve nereden geldiği bilinmez bir sabırla, geceleri gündüzlere ekleyerek, hiç bitmez sıkıntıların içinde size kol kanat geren yüce kişidir o . Kendini önemsemeden hep sizi önemseyen. Kendi giymeden sizi giydiren. Siz farkına varmadan sizi nakış nakış ilmek ilmek dokuyan bir sanatkardır .

Zamanın kıymetini bilemediğimiz gibi sevdiklerimizin de kıymetini bilemiyoruz. Hayatın gürültüsünden, kendi dertlerimizden, alacaklardan vereceklerden vakit bulup bir tatlı ‘’merhaba’’ demeyi unuttuğumuz çok olmuştur.

Kaçımız bizi şefkatle seven annemize şefkatle sarıldık en son? Kaçımız hiç hatasız, hep vefalı olduk annelerimize? Hep telaşlı vakitlerin, bitmez koşuların adamı olduk aslında.

Anneler günün kutlu olsun annem. Sana ve tüm annelere sağlıklı, mutlu bir ömür diliyorum. Henüz bir veletken topladığım papatyaları gene toplayıp vermek isterdim sana ama şimdi sana uzak bir şehirdeyim. Seni sonsuz sevgiyle ve muhabbetle kucaklıyorum. Sen olmadan olamazdım. Sen olmasan olmamın anlamı olmazdı, iyi ki varsın anne.

Hayata bizim için sarılışına, bizim için girdiğin sıkıntılara, her zaman yanımızda oluşuna hep borçluyum. Bu borç öde öde bitmez anne.

Ben seni hep sevdim. Sevgiyle ve mutlulukla yaşa anne…