Anneme sesleniş…

2006 yılının Anneler Gününde annem için ifade etmeye çalıştığım duygularımı bir kez de siz değerli okurlarımla paylaşmak istedim…

Annem benim;

Bir güzellik karşısında ilk aklıma gelen sen oluyorsun.

Asıl büyük ve gerçek güzelliğin, sevginin senden geldiğini düşünüyorum. Varoluşumun sebebi sensin.

Gökyüzünde ay’a, güneşe ve yıldızlara baktığımda seni görüyorum.

Yağmur yağdığında birden bir toprak kokusu yayılıyor havaya, senin kokunu hatırlıyorum.

Çünkü seni mahşere kadar o toprak saklayacak.

Bundandır seni bir toprağın kokusunda hatırlamam.

Ve yağmur sonrası, o renk güzellikleri içerisinde ki gökkuşağında gördüğüm yine sensin.

Her gün batımında seni düşünüyor ve seni görür gibi oluyorum.

Gün batımları, senin benden ayrılışın ile ufkumda bir güneşin nasıl battığını hatırlatır bana. 

Sen gittin sanki güneş battı.

Düşünüyorum, batan güneş yeniden doğacaktır.

Öyle ise bir gün cennette buluşacağız ve o güneş yeniden doğacak.

Ve güneş bir kor yığını halinde ağır ağır kayıp olurken ben seni yeniden yaşıyorum.

Geceleyin gökyüzüne baktığımda yıldızların yanıp söndüğünü görüyorum.

Bütün yıldızları çıplak gözle görmek mümkün olmuyor.

Fakat bir yıldız var ki, bütün mesafelere ve karanlığa meydan okurcasına parlayıp duruyor.

O yıldıza senin adını veriyorum.

Biliyorum ki, en sıkıntılı anımda ve insanların hafızamdan silindiği bir anda o yıldız gibi tek başına bana ışık vermeye devam ediyorsun.

Bundan dolayı geceleyin gökyüzüne bakmayı severim.

Çünkü orada seni görüyorum.

Senin gidişinle, ezilmiş otlar gibiydim, devrilmiş ağaçlar gibiydim, öldürülüp içi boşaltılmış kuşlar gibiydim.

Yokluğun korkunç bir karanlık getirmişti bana.

Bu durumda bile yine sen bana yardımcı oldun.

Senden ilk ayrıldığımda bana şöyle demiştin. “Beni özlediğinde yüreğine sor, o yürekte benden bir şeyler taşıyorsun. O yürek beni sana hatırlatacaktır.” Bende öyle yaptım.

Seni bana hatırlatan her şeyi düşündüm.

Bir gün cennette hep beraber olacağımız düşüncesi yeniden yaşama sevinci verdi bana.

Sanki bir el kurumuş dudaklarıma su, karanlık dünyama ışık verdi.

Yeryüzünde ve gökyüzünde gördüğüm her şey hep seni hatırlattı.

Biliyorum ki; yaşam devam ediyor.

Yaşama dair tüm güzellik duygularını bana öğreten, varoluş sebebim annemi Anneler Gününde rahmetle anıyorum.

Mekânı cennet olsun.

Bu vesileyle, başta şehit annelerimiz olmak üzere tüm annelerimizin gününü kutluyor sağlık mutluluk ve güzellikler diliyorum. Hakkın rahmetine kavuşan annelerimize de rahmet diliyorum. Mekânları cennet olsun!

Ali Galip AKYILDIRIM