Annemin Oyun Arkadaşları

Hepsi aynı anda geldi. Onları huzurevinin aracı bıraktı. Hamide Hanım teyze, Süeda Hanım Teyze, Şükufe Hanım Teyze, Haluk Amca, Hasan ve Ali Amca. Hepsinin elinde bir poşet, Hamide Hanım teyzenin elinde aynı zamanda bir buket çiçek vardı. Hamide Hanım teyze kahverengi pantolonunun üzerine kemik rengi triko bluz giymiş ve inci kolyesini takmıştı. Süeda Hanım teyze, siyah eteğinin üzerine bordo renginde ve üzerinde ışıltılı işlemeler olan triko bluz giymiş, elmas yüzük ve küpelerini takmıştı. Şükufe Hanım teyze, kahverengi pantolonunun üzerine koyu yeşil iç dış triko takım giymiş ve içteki bluzunun yakasına bir broş takmıştı. Haluk Amca, spor bir şıklık sergiliyordu. Gri kadife pantolonun üzerine, canlı renklerde kareli oduncu gömleği, onun üzerine de kolsuz lacivert önden fermuarlı ince anorak görünümünde bir yelek giymişti. Hasan Amca daha klasik giyinmişti. Kahverengi kumaş pantolonunun üzerine yağ yeşili önden üç düğmeli, polo yakalı bir kazak giymişti.

Annem çok heyecanlıydı. Her şey için çok özendi. Giyimine, ikramlarına, evin düzenine, misafirlerine uygun bir program hazırlamaya… O gün sehpanın üzerindeki örtüleri üç defa değiştirdi. En sonunda Trabzon’dan aldığımız bordo renkler hakim yöresel bir örtüde karar kıldı. Aldığımız taze mevsim çiçeklerini yerleştirdiğimiz vazonun yerini defalarca değiştirdi, en sonunda televizyonun yanında yere koydurttu. Giysilerini tekrar tekrar gözden geçirdi. Nihayet daha rahat hareket edebilmek için pantolon giymesi gerektiğine karar vererek, gri renkli pantolonunun üzerine beyaz bir bluz ve yine gri renkli uzun bir triko hırkada karar kıldı. İnci küpe, kolye ve yüzükle giysisini tamamladı.

Aslında hepsi heyecanlıydı. Misafirlerimiz, ilk kez bir gündüz bakımevi arkadaşlarını evinde ziyaret ediyor olmaktan; annem ise gündüz bakımevi sakinleri arasında ilk konuk kabul eden olmaktan dolayı çok heyecanlıydı. Aylardır sabahtan akşama bir huzurevi ortamında birlikte olmuşlar, eğlenmişler, oynamışlar, yemek yemiş, televizyon izlemiş, çay sohbetleri yaparken ahşap boyama yapmış, puzzle, lego oynamış, örgü örmüşlerdi. Sohbetlerinde kızlarından-damatlarından, oğullarından-gelinlerinden, torunlarından söz etmişler, birbirlerine evlerini anlatmışlar, akşam olunca evlerine gitmişlerdi. Bu nedenle hiç ev ortamlarını görmek, bu ortamda sohbet etmek nasip olmamıştı. Kısmet bugüneymiş demek ki…

Annem ve arkadaşları rutin “Nasılsınız efendim? Ev halkı nasıllar?” faslını çabuk geçtiler. Hemen sıcak bir sohbete daldılar. Mutfakta çayları ve diyet yiyeceklerini hazırlarken, salonda bir hareketlilik hissedip bir bakayım dedim. Masanın üzeri toplanmış, sehpanın üzerindeki örtü kaldırılmış, annem ve arkadaşları masaya, sehpanın üzerine ve yere tam anlamıyla yayılmışlar; herkes gelirken elinde getirdiği poşetin içinden legosunu çıkarmış, resimli klavuza bakarak beğendiği şekli yapmaya çalışıyordu. Ama bu arada, şakalar, kahkahalar, “Hayır! Benimki daha güzel olacak!” şeklindeki atışmalardan ortalık yıkılıyordu. “Ama çaylaaarrrr!!!” diyecek oldum. “Getir sen, içeriz biz” dediler. Çayları ve ikramlarını getirip, termosa da çay doldurduktan sonra annemle arkadaşlarını yalnız bırakmamın daha uygum olacağını anladım. Ne de olsa gençler rahat eğlenmek isterdi değil mi?

· * * * * * * * * *

Yukarıda anlatılanların gerçek kişi ve olaylarla ilgisi vardır.

İzmir’de Buca Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi Müdürlüğü isteyen yaşlılara (60 yaş üzerindekilere), aylık 288.- TL ücret karşılığında gündüzlü hizmet vermeye başlamıştır. Halen yedi yaşlıya hizmet verilen huzurevinde isteyen yaşlı, haftanın her günü, isteyen belirli günlerde hizmet alabilmektedir. Hizmet saatleri sabah 8.00’den akşam 18.30’ a kadar devam etmektedir. Yaşlılar sabah ve ikindi kahvaltısı dahil günde 4 öğün yemeklerini huzurevinde yiyip, yatılı yaşlıların hizmet aldığı mesai günleri içinde huzurevinde bulunan doktor ve hemşirenin sağlık hizmetlerinden gerekli hallerde yararlanabilmektedir. Yaşlıların zihinsel kapasitelerini geliştirmek, en azından korumak için puzzle ve lego oyunları oynamalarına, örgü örmelerine, ahşap boyama yapmalarına olanak tanınmakta; ayrıca bedensel aktivitelerini daha rahat sürdürebilmeleri için fizyoterapist eşliğinde çeşitli çalışmalara katılımları sağlanmaktadır.

Çok hoşuma giden, hem yaşlılara, hem de yaşlının bakım sorumluluğunu üstlenenlere kendine vakit ayırma ve sosyalleşme olanağı sağlayan bu hizmeti sizlerle de paylaşmak istedim.

Sevgi, sağlık ve huzurla kalınız….:)