Annemin yeni evi!...

Annem 84 yaşında. 85'e dönüyor...

Mübaşir vefat ettikten sonra "Alanya'daki Yazlığımız" da tek başına yaşamaya çalıştı.

Olmadı...

1990 yılından bu yana da bir o oğlu, bir bu oğlu ile birlikte oldu.

Oğulları ve gelinleriyle bir türlü yıldızı barışmadı...

" Rüzgarların önünde kuru bir yaprak gibi..." sürüklenip durdu...

İki sene kadar önce de Amerikan Vatandaşı iki oğlu Amerika'ya davet ettiler...

"Gel biz de kal ana!"

"Karılarınız ne der?...'

"Anne sen gel..."

Geldi.

İki yıl, yirmi yıl kadar uzun geçti...

Yine olmadı...

Yine oğullar...

Yine gelinler...

Sıkıntılar, üzüntüler...

Sonunda küçük oğlu anama bir ev tuttu!

Anam üç aydır fotoğrafını gördüğünüz apartmanda oturur...

Bir oda, bir sofa...

Balkonunda domates, biber yetiştirmeye başladı! Acı biberleri de acı mı acı oluyor...

Bugün yorganina örtü almaya gittik. Koca bir mağaza. Neler yok ki!

Anam ne mi beğendi?

Çiçek!

Şans çiçeğiymiş... Sudan başka bir şey istemezmiş...

Girdiği eve mutluluk, güzellik, sağlık ve kısmet getirirmiş...

Aldık...

Kısmetin açık olsun ana!...

Not:

Yolunuz Chanhassen, Minnesota'ya uğrarsa çekinmeyin anamı ziyaret edin. Size vereceği bir odası, temiz çarşaflı boş bir yatağı vardır. Perşembe günleri ben, Pazar küçük kardeşim misafiri oluyoruz...