Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

15 Kasım '12

 
Kategori
Bebek - Çocuk
 

Annenin rahimdeki bebeğiyle ilişkisi

Annenin rahimdeki bebeğiyle ilişkisi
 

Anneler, çocuk sahibi olmaya yanaşmadan bile önce, hayata karşı olan tavırlarıyla gelecekteki çocuklarını etkiler. Her şey kişinin niyetine bağlıdır. Bebeğin, henüz anne rahmindeyken dahi ailedeki ortamı hissettiği ve onu bir şekilde algıladığı bilinir. Rahimdeki bebeğin algısı annesi üzerindendir. Anne kendi duygularını ya da algılarını kontrol edemez. Algıladığı, hissettiği ne ise aynısı bebeğe de geçer. Anne ve rahmindeki bebek tek bir mekanizma gibidir. Son yıllarda yapılan çalışmalar, rahimdeyken bile bebeklerle ilişki kurulabileceğini ve bazı hazırlıklar yapılabileceğini ortaya çıkarmıştır.

Doğayı parçalara bölen, o parçalar arasındaki bağlantıları ayıran ve bu parçayla ya da şu parçayla nasıl istersek öyle ilişki kurabiliriz diyen aslında biziz.  Böyle yapmak egomuzun işine gelir; doğadan üstünüz ve onun her bir parçasıyla canımız ne isterse onu yaparız deriz. Eğer tüm doğanın bir olduğunu ve aslında işleyen tek bir mekanizma olduğunu söylersek, bu süreç bizi ilk önce doğayı incelemeye ve sonra da onun kurallarını korumaya mecbur bırakacaktır. 

“Doğa öyledir, ama ben ne istersem onu yaparım.” Sonra, kendimizi bugün olduğumuz yerde ve bugün yaşadığımız koşullarda buluruz. Doğaya bütünsel yaklaşım doğrudur, yani doğa her şeydir, bütünseldir ve birdir. İşte bu yüzden, bebeğin rahimde olduğu evre, doğum, emzirme yılları, hatta yetişkinlik yılları bile, hepsi tek bir mekanizmadır. Bu bir ebedi sistemdir. Aynen bedenimizde nasıl tüm hücreler her bir hücreye bağlı ise, bu sistemin tüm parçaları da birbirine bağlıdır.

Hamileliğe bu açıdan yaklaşıldığında, eğer anne, rahmindeki bebeğin doğru şekilde gelişimini sağlamak istiyorsa, onu canlı olarak düşünmelidir. Aralarında hiçbir ayırıcı unsur yokmuş gibi onunla konuşmalı, onunla ilişki kurmalı, onunla birlikte şarkı söylüyormuş gibi ona şarkı söylemeli, onunla oynamalı. Böylece, henüz rahimde bile olsa, onu hissedebilir. Hatta kendini hissetmekten daha fazla rahimdeki bebeğini hisseder çünkü bir anlamda o bebeğin istemini yaşamaktadır.

Eğer anne doğru şekilde yönlendirilirse, rahmindeki bebekle olan bağı kendi kendine hissedecektir; doğa ona eşlik edecek ve onu destekleyecektir. Bu doğal ve ayrılmaz bir bağdır. Hatta annenin en derindeki içsel düşüncesi çoktan bebeğe geçmiştir.

Anne demek, kadın her şeyini kendisi yerine bebeğinin yararına veriyor demektir. Dolayısıyla, eğer annelere bir parça önem verilirse, onlara öğretilirse, bu sayede hamileliğin tüm evrelerinden doğru şekilde geçecekler ve başkalarını daha iyi anlamaya ve hissetmeye başlayacaklar. Sonuç olarak, bağlı oldukları şeyin sadece kendi bebekleri olmadığını ama tüm insanlığa bağlı olduklarını anlayacaklar. Bu çok farklı bir seviyedir. 

 
Toplam blog
: 78
: 427
Kayıt tarihi
: 01.11.11
 
 

Yaşam yolculuğu hepimizi farklı duraklarda indiriyor. Bu duraklara varmak için çeşitli eğitimler ..