Annenize hiç böyle baktınız mı?

Annenizle konuşurken hiç aklınıza; beni doğuran bu kadın, diye geldi mi? Bir düşün bakalım nasıl bir duygu ortaya çıkacaktır.

Ayaküstü konuştuk ve ayrılıp giderken ardımdan baktığını fark ediyordum. Aklıma geldi “beni doğuran o.” Her zamanki gibi dik yürüyemedim. Sanki omuzlarım yere değecekmiş gibi hissettim kendimi. 85 yaşındaki anamın önünde nasıl böbürlenerek dik yürüyebilirdim ki. Beni doğuran o. Ta ki gözünden kaybolana kadar devam ettim ve ondan sonra dik ve raht yürümeye başladım.

Neden gençliğimde bunu hissedememiştim de 50 sinde hissediyordum, ona şaşıyorum. Ama bunu 50 sinden sonra bile hissedemeyenlerin var olduğunu görüyorum…

Gençler, annenizle konuşurken dikkatli olun. Bir zamanlar onun kollarında ve kucağındaydınız. Poponuzu bezlemiş, göğsünden size süt emzirmiş ve sizi uyutmak için sabahlara kadar ninnilemişti. Şimdi siz onun karşısında yetişkinsiniz. 

Bir düşünür; “ Yaşlandığınızda size nasıl davranılmasını istiyorsanız siz de bugün yaşlılara öyle davranın” diyor. Ne güzel söylemiş.