Annesinden kızına miras-3

Mine telaşlı günlerin ardından biraz mutlu, biraz buruk yani hayatına uyum sağladı. Sedat dingin ve sahiplenen kişiliğiyle ona güven veriyor, ev işleri, gelen giden misafirler, eşini hoş tutma çabası hayatını dolduruyordu. Annesinin yokluğu önceleri yadırgadığı bir durum olsa da zamanla ona da alıştı. Arasıra görüşüyorlar, telefonla hal hatır soruyorlardı. Herkes rahatlamış, gelenek bozulmamış, aileler huzurlu ve işler yolundaydı. 

Kızı geldi dünyaya, iki yıl aradan sonra da oğlu. Onlara aşırı bir bağlılık duygusuyla hizmet ediyor, neredeyse tüm zamanını onların ihtiyaçları için harcıyordu. Bebeklikleri ikisi de ard arda geldiği için oldukça yorucu olmuş, kayınvalidesinin müdahalelerine katlanmak zorunda kalsa da kendi bildiğince büyütmüştü çocuklarını. Sedat evin tüm ihtiyaçlarını karşılıyor, işinden arta kalan zamanlarını ise Mine ve çocuklarıyla geçiriyordu. Çocuklar büyüdü, genç kız ve delikanlı oldular, Mine geçen bu zamanda kadın olarak kendi varlığının farkında olmadan anne oluvermiş, çocuklarına tutunarak duygularını yok saymıştı hep. 

Kızının kızının ve oğlunun annesi, Sedat'ın eşiydi. Güzel yemekler yapar, misafir ağırlar, ailesinin vitrinini hep şık tutardı. Çocukların okulları, dersaneleri, eşinin iş arkadaşları sosyal yaşamını oluşturur, komşu ziyeretlerinde alışılmış gevezelekliklerini tekrarlardı. Tüm bunların mimarı oydu, herşeyi o başarmış, annesi gibi olmamış, imrenilecek bir yaşam kurmuştu. Herşey kontrolündeydi ve olması gerektiği gibiydi. 

Tam da bu güven ve başarı duygusunun şarhoşluğunda yuvarlanıp giderken, karşılaştığı beklenmedik "ihanet" görkemli şatosunu sallıyor, duvarlar üzerine gidip geliyor, pahalı bibloları düşüp paramparça oluyordu. Mine öfkeliydi, Mine acıyla yanıyordu, Mine şaşkındı, Mine bu krizin üstesinden gelemiyordu. Kocasını kontrol edemiyor, onu isteklerini yaptıramıyordu. Çocukları ona hem acıyor, hem kızıyorlar ancak bir yandan da talimatlarına boyun eğmiyorlardı. Herşey bir anda dağılmış, ailesine yabancılaşmıştı Mine,  

DEVAM EDECEK