- Kategori
- Anne-Babalar
ANNNECİGİM
ANNEM
Annem
Ben seninle açtım
Gözlerimi dünyaya
Senden öğrendim sevginin
Ne demek olduğunu
Sen öğrettin bana hayata gülümsemeyi
Sen öğrettin iyiyi doğruyu güzeli
Her düşüşümde kaldırdın beni
Yüreğin parçalanarak
Büyüttün beni anne
Göz pınarımdan süzülen
Bir damla yaşa kıyamadan
Beni sevmeye doymadan
Sen sözlerinle anlatmaya çalıştın
Hayatın zorluklarını
Riyakarları, yalancıları
Yüzüne gülüp de kuyunu kazanları
Gün geldi kopardılar senin goncanı dalından
Hiç kimse sen değildi ki anne
Yürekleri yanacak
Senin gibi saçımın teline kıyamayacak
Anlattıklarından nasıl
Anlayabilirdim ki anne
Benim yüreğim tertemizdi
Benim beynim kurnazlıklarla dolu değildi
Ben herkesi sen sanmışım
Her zaman elimden tutarlar sanmışım
Düşüpte çakıldığımda yürekleri yanarak
Kaldırırlar sanmışım
Şimdi yanarım ki
Yanımda yoksun
Bizleri bıraktın gittin sen
Sende de annenin yanındasın artık
Bir gün beraber oluruz sen huzurlu mutlu ol
Seni çok ama çok seviyoruz
Canım annem hatırasına, bu gün onu kaybedeli 3 yıl bitti,
Ruhun huzur bulsun mekanın cennet bahçesi olsun
Seni çok seviyoruz sevgili canım ANNECİĞİM..