Antalya' da bahar

Bahar hangi şehire güzel gelmez ki?

Hangi şehirde doğanın coşkusu insanı mutlu etmez ki?

Antalya'da bahar bir başka güzel. Bey Dağları denizin o muhteşem mavisiyle bütünleşmiş, uzaktan, uzaktan göz kırpıyor gibi. Mimozalar çiçek açmış, portakal çiçeklerinin kokusu sarhoş etmekte insanı. Parklar, sokaklar cıvıl cıvıl doğadaki her canlıdan farklı bir ses çıkıyor. En çok da kuşlar, kediler köpekler ve çocuklar memnun hayatlarından. Unutamadığın eski sevgiliyle tekrar karşılaşmak gibi bir duygu sarıyor insanı Antalya'da baharı yaşarken.

Antalya'lı değilim, hem de iflah olmaz bir İstanbul'luyum. Yaklaşık 20 yıldır havasını soluduğum bu şehire dair değişik duygularım var benim. Buna tutku da diyebiliriz bağlılık da. Üzerinde yaşamaktan, havasını solumaktan, sokaklarında yürürken akşam sefalarının, yaseminlerin, portakal çiçeklerinin kokusunu ciğerlerime çekmekten hiç bıkmadım, yorulmadım ben. Sıcağını, soğuğunu, denizden gelen meltemini, dağlardan vuran poyrazını ayrı sevdim. Dayanılmaz sıcaklarında şehirde yaşayanlar birer birer yazlıklarına göçerken bile terk etmedim bu şehiri.

Gittiğim başka şehirlerde Bey Dağları'nı aradım hep. Güneşin dağların üzerinden doğuşunu, denizin ve dağların güneş doğarken oynadığı renk oyunlarını kimbilir kaç kere kaydettim beynimdeki kameraya?

Bu yazıyı okuyanlar kendi yaşadıkları şehirleri düşünecekler belki. Evet katılıyorum elbette her şehirin kendine özel bir güzelliği var. Önemli olan bu güzellikleri fark etmek değil mi?

Bu gün öyle güzel bir nisan günü ki Antalya için, yüreğim bayram çocukları gibi kıpır kıpır. Bana bu yazıyı yazdıran en önemli neden de bu aslında. Herkes, hangi şartlarda olursa olsun, yaşadığı güzelliklerin farkına varsa. Derdi, tasayı, kederi bir anlığına bıraksa, baharın ve yaşadığı şehirin keyfini çıkarsa. İnanın çok iyi geliyor.

Özlem