Apokalipto kıyamet

Dün akşam, büyük reklâmlar ve harcamalarla Mel GIBSON’un yönetmenliğini yaptığı “Apocalypto” filmini seyrettim. Meğer, sinemayla ilgisi olup da izlemeyen kalmamış.

Konusu nedir? İlkel iki Maya kabilesinin, din ve egemenlik adına birbirlerini kesip biçmeleri. Tabii filmi sadece film olarak izlerseniz, kan, gözyaşı ve pislikten başka görülebilecek tek şey bulabilirsiniz; çıplak erkek ve kadınlar. Şimdi bir durup düşünelim. Yakında Türklerin Ermenileri kestiğine dair, uydurma bir film çekeceği de söylenen bu adam, bu filmle insanlara ne vermeyi amaçlamış olabilir? Herhalde şu değildir:”Bu ilkel insanlar, zaten birbirlerini keserlerdi, ama filmin sonunda kıyıya yanaşan İspanyol gemileri bu katliama son verdiler!”

Gerçekten de filmin sonunda, Jaguar isimli yerli kahraman, kendini düşmanlarının elinden kıyıya zor atar. Koca kalyonları gören düşman yerliler(!) afallayıp kalırlar ve Jaguar kaçar…GIBSON, anlaşılan zayıf akıllılar da zevk alsınlar istemiş…

Pekiyi, bugün nerede bu Mayalar? Peru’da kalmış birkaç tapınak ve arkeolojik kazılarda ele geçen üç beş maske vs… Güneşin çocuklarıydı Mayalar. Güneşe ve ruhlara taparlardı. Evet, insan kurban eden vahşi bir hayatları da vardı. Ama Milattan önce 1000 yıllarında kurulmuş, 2500 yıl yaşamış, dev bir medeniyetti…Sonra ne oldu? Batı geldi ve tüm sıkıntıları bitti. Hepsi zengin hepsi mutlu…Buna çocuklar bile güler…

Irak’a demokrasiyi, Afganistan’a barışı, Somali’ye mutluluğu ve Vietnam’a adalet’i getirmediler mi? Altına tapan Merkantilizmi, Kültür değirmeni Emperyalizmi, Namus sattıran Kapitalizmi onlar öğretmediler mi dünyaya? Çok nankörüz değil mi?

Biz filmimize dönelim. Batının aydınlık yüzlü beyaz insanları, Amerika’ya ayak basar basmaz başladılar katliama. Önce Mayalar ve İnkalar, sonra Kızılderililer birer birer yok edildiler. Benim toprağım, benim milletim ya da –filmdeki gibi- benim ormanım demeyenler, kiliseleri çok sevdiler…