Araba saldırganı olabilir misiniz?

Olmayın derim, ben de olamam. Fakat arabam dün ve bugüne kadar 3 kez taciz edildi, taciz edildi kibar kalır, saldırıya uğradı.

Arabama park yeri bulmak büyük bir stres olur , gideceğim yerden önce arabayı nereye park edeceğimi düşünürüm. Başkentte yaşamanın ciddi sorunları bunlar. Çok güvenli bir yere park ettiğinizi sanırsnız, dönüşte bir bakarsınız, 45 YTL park cezası, şaşar kalırsınız. İtiraz etmek mümkün, ama ayrı bir vakit ve sabır gerektiriyor.

Eğer Tunalı Hilmi civarına gideceksem arabamı, yürüme pahasına da olsa Nene Hatun caddesine bırakıyorum son zamanlarda. Dün yine bu cadde üzerine ( tek yönlü ve oldukça geniş bir cadde) parkettim. Bir apartmanın park yerinin çıkış noktası idi, ama kesinlikle park giriş-çıkışını kapatmıyordu. Araba orada yaklaşık 4 saat kadar kaldı. Döndüğümde sol dikiz aynamın kırılmış olduğunu farkettim. Birisi sert bir cisimle vurarak kırmıştı. İster istemez sinirlendim ve hemen yazmaya karar verdim. Blogger olmanın avantajlı yanları.

Ben özel villamın önü dahi olsa ( ki özel villam yok) ve birisi gelip parketse, en fazla camına yazı yazarım, ama arabasına zarar vermek çok acımasız ve barbar bir davranış.

Bundan önceki arabamın uğradığı saldırı da benzer. Çok acil bir toplantıya yetişmem gerekiyor, arabamı mecburen bir apartmanın park yerine bıraktım. Döndüğümde, şöför kapısının çok kötü , hem de birkaç kez çizilmiş olduğunu gördüm.

Bunlar vatandaşın vatandaşa yaptığı, “araba park saldırıları”. Örnekler çoğaltılabilir, benzerleri birçok tanıdığımın başına geldi.

Ama yaşadığımın en kötüsü park mafyasının , artık kendi park yerine değil de yandaki park yerine arabamı koyduğum için, lastiğimi bıçakla yarması idi.

Bundan sonra arabamı park edince "bloğum var, yazarım" gibi bir not düşsem etkili olur mu acaba?

Dileğim hiç kimse, kimsenin önce canına, sonra malına zarar vermek isteyecek kadar öfke dolu olmasın.