Arada kaldım yine

Bir uyuşukluk,
Yorgunluk,
Bitkinlik söz konusu...
Sadece bende değil ama çevremde gördüğüm her dört kişiden ikisinde durum aynı.
Sebebini bahara yüklemek haksızlık olur.
Hele baharla gelen güzelliklere ve renklere baktıkça..
Tamam, hadi yorgunluk olur, olabilir,
Tatlı tatlı tembellik yapmak ister insan.
İşin içine ufak ufak üzüntülerde girince, hele birde kaybettikleriniz aklınıza düştüyse yine saatler ve zaman insanı boşluğa sürüklüyor.
Bazen hayatın ne kadar kısa,
Ne kadar uzun önemli, önemsiz, değerli, değersiz, kararlı, kararsız, neşeli, üzgün olduğunuz konusunda gel gitler yaşamaya başlar arafta kalırsınız ya;
İşte bu defa yine öyle oldu.
Nereye dönersem döneyim duvara çarpıyorum sanki.
Arada kaldım yine.
Yıllar ne çabuk geçti
''Olsun olsun büyük olsun seneye de giyer'' diye büyütülen çocuklardık bizler.
O yüzden mi böyle bol bol duygusallaşıyor ruhlarımız?