Arap baharı, Yunanistan, Avrupa kriz ülkeleri ve Türkiye

Libya’sı, Mısır’ı, Suriye’si, Yunanistan, İspanya, Avrupa’sı ile siyasi ve ekonomik çalkantılarla tarumar olmuş bir coğrafya ve ortasında kale gibi sağlam, dimdik ayakta duran Türkiye. İnanılacak gibi değil. Madalyayı kimin yakasına taksak acaba!

Halkların mağduriyeti temeline dayanan bu ayaklanmalar nedense ülkemizi es geçmiş. İran’da da yok demeyin, orada mollaların sopası var ki yine de kargaşalar oldu. Türkiye rahat. Gören de sanacak ki bu ülkenin ekonomisi iyi, yönetimi iyi, halkı mutlu.

Yine de ben anlamış değilim; niye Türk baharı olmadı, olmuyor. Diyorum ki hani adamlar mübarek(!) ya, belkim Allah onların yüzü suyu hatırı için ülkeye el attı. O nedenle halk tepkisiz. Yani bence Tunus’ta, Libya’da, Mısır’da, Yemen’de, Birleşik Arap Emirlikleri’nde, Suriye ve Irakta, Avrupa ülkelerinde isyanları yaratan ortam Türkiye’de var. Ekonomimiz mi iyi? Türkiye’nin ekonomisi iyi diyen salaktır. 892 bin üniversite mezunu işsiz. 10 milyon kişi devlet yardımıyla yaşıyor. 150 milyar dolar ihracat kaleminin %90’ı holding patronlarına ait. Demokrasimiz mi iyi? 200 ülke arasında dünyada 142. sıradayız. Adam interneti yasaklıyor. 500 yıl önce bile olmayan içki yasağı getiriyor. İlkokullarda küçük kızların başını örtmek için kıyafet serbestîsi getiriyor.

Yani ben anlamıyorum, bu ülkenin halkı niye ayaklanmıyor? Bizim yöneticilerimizle köpek gibi öldürülen Kaddafi arasında ne fark var? Kaddafi tek adamdı, Erdoğan da tek adam. Ak Parti’de onun sözü üzerine söz söyleyecek var mı? Her konuda başbakanı bekliyorlar, bütün kararlar ondan çıkıyor. “Bu konuda başbakanı bekleyelim. Başbakan bu konuda kararını verecek” Ne lan bu! Türkiye’nin isyan edilen Arap ülkelerinden farkı ne?

Birincisi yıllardır bu halka yedirilen istikrar ve sağduyu masalları insanlarımızı aptal etmiş, düşünemiyorlar. Türkiye karışırsa nolur? Keşke karışsa. Sen niye düşünüyorsun ki? Arkanda bir don, neyi kaybedeceksin? Karışıklık ülkenin yararına olur; bazı kirli tezgâhlar belki ortaya çıkar. İkincisi, acı ama beğenmediğimiz Araplar bile bizden daha bilinçli. Yunanistan’da halk mağdur olmaya başladı, ülke ayağa kalktı. Ulan biz hepten mağduruz. Bizde de memurların maaşı (fazla mesai kaldırılmak suretiyle) 350 lira düşürüldü. Çalışanların aleyhine bir sürü düzenleme için hazırlıklar yapıldığı basına yansımaya başladı. Ek ücret, ikramiye, aile yardımı gibi çok sayıda kalemde kısıntıya gidilecek. Emeklilik tazminatları ödenmeyecek. Kamuda bile işten çıkarmalar başlayacak.

Tüm bunlar Türk baharı için gerekçe olmuyor mu? Mezara girdikten sonra mı hakkınızı arayacaksınız? Gençlerin işsiz olması ülkenin yok olması demek değil mi?

Kuveyt gibi parayla oynayan bir ülkede bile halk isyan ediyorken, gençlerin sokaklarda avuç açıp dilendiği (benim karşıma en az 20 kişi çıktı) Türkiye’de her şey süt liman. Gerçekten inanılır gibi değil. Bu durum maalesef halkımızın pasif olduğunu gösterir.

Tamam, barış içinde yaşayalım; kimse şiddeti, düzensizliği istemez, bu yazıyı büyük bir üzüntü içinde yazıyorum;  ama yani devletin karşısında da ona hesap soracak bir güç olmalı. Muhalefet bir halta yaramıyor. Koca Türkiye’de Ak Parti hükümetine sadece Kerim Korkut muhalefet yapıyor.

Avrupa’da İtalya, İspanya gibi bazı ülkelerin ekonomileri zor durumda ama halkın sokaklara dökülüşü sadece bu nedenden dolayı değil; oraların insanları daha bilinçli. Haklarının farkında, esareti kabul etmiyor, yoksulluğa direniyorlar. Yani onurlu insan olmanın gereğini yapıyorlar. Siz alın 500 lira bağ kur maaşını, 300 lira devlet yardımını koyun gibi oturun. Birazdan kurtlu makarnanız da gelir, afiyet olsun. İnsanlar şehit cenazelerinde sadece çocukları için değil ülkenin haline de ağlıyorlar. 892 bin üniversite mezunu gence bu devlet iş bulamaz, benim ümidim yok. Ben söyleyeyim, yumruklarınız sıkılı, havada olmadığınız sürece geleceğiniz karanlık. Koyunlar sadece birileri ot verirlerse doyarlar, ot veren olmazsa…