Arap Baharı ve Arap kadınları

Katar Emirinin eşi Sheikha Mozah

Bir zamanlar Arap Baharı fırtınası vardı. Epey konuşuldu. Toplar gürledi, Kılınçlar çekildi. Bir karmaşa. Herkes istediğine idareye ya kavuştu, ya kavuşmadı.. Taşlar yerine oturdu mu? Henüz belli değil. Ötede, beride sürtüşmeler devam ediyor.

Tunusun eski C. Başkanı Merzuki demiş ki: “Ben Türkiye'nin darbe girişiminden daha güçlü çıktığını düşünüyorum. Bu durum bize yani Arap Baharı'nın destekçilerine büyük güç veriyor. Bu sebeple bu bizim zaferimizdir"

Arap Baharı ne demek? “2010 yılında başlayan ve günümüzde de süren, Arap Dünyasında yaşanan halk hareketlerine verilen ortak addır.” Altı yıl geçti aradan, çalkantıları sürüyor.

Halklar, özgürlük mücadelesi adı altında birçok Arap diktatörünü resmen devirmiştir

Yetmedi, bitmedi. Hala daha Arap Baharı konuşuluyor bu memlekette. (Ne demekse! ) Arap ülkeleri, değişimi nasıl yapıyorlar biliyor musunuz? “Eşleri vasıtası ile.

O,oooo ! Eşler devreye girince, işleri kotarıyorlar. Nasıl mı? Söyleyelim. İşadamları ile toplantıya katılıyorlar. O da şöyle oluyor: Yatırım yapıp, risk alıyorlar. Cesaretlenerek de korkuyu yeniyorlar.

ATATÜRK YABANCI MİSYON ŞEFLERİNE VERDİĞİ YEEMEKTE GÖRÜLÜYOR. BUNDAN BİLMEM KAÇ YIL ÖNCEKİ BU TABLO, ZİHNİYETLERİ AYDINLATIYOR AYDINLATMASINA AMA, DERS ÇIKARAN YOK. ŞU TABLONUN MUHTEŞEMLİĞİNE BAKINIZ. BAYAN VE BAY YANYANA, DEKOLTE KIYAFETLER, BAŞLAR AÇIK, ENVAİ ÇEŞİT MASADAKİ YEMEKLER VE PROTOKOL.

Anlayacağınız, kalıpların dışına çıkıyorlar. Böylece kendilerini, kapalı kapıların dışına atmış oluyorlar. Ve de inik perdelerin loş ortamında, yanan buhurdanlıkta tüten mistik kokuları içinde de tespih ve hu çekmekten de kurtulmuş oluyorlar.

Bu sıralar "Arap Baharı" lafı çokça dolaşıyor ortalıklarda. İsraile karşı, hepsi bir olup da yumruklarını orta yerde birleştiremedikten sonra bu bahar neye yarar? İsrail, onların korkulu rüyası olmağa devam ediyor. Saflarına, bizleri de çekmeğe çalışıyorlar sinsi sinsi. Ama onları kurtaracak olanlar da, “Arap Kadınları” Her biri, zarafet sembolü.

BUNLAR DA ŞİMDİKİ ARAP LEYDİLERİ

Ürdün, Fas, Suriye, Mısır, laik ülkeler, bizim gibi. Demokrasi derseniz, bizdeki gibi şinanay. Bizim leydi’ler de giyiniyor, onlar gibi yakıştırıyorlar. Gelgelelim resmi yemeklerde, davetlerde, resepsiyonlarda kadeh tokuştururlarken bizimkiler ne yapıyor? Bunu hep merak etmişimdir. Ayıp olmasın diye ellerine bardak alıyorlar ama, içleri boş mu dolu mu? Veya içinde ne var? İşte bunu bilemiyoruz.

Eh, bardağın dolu olma gerekir değil mi? El alem; “şerefe” diye kadeh kaldırdığında, sen, boş bardağı, dudaklarına götürüp içiyormuş gibi yaparsan, görenler gülmez mi? Güldüklerini yakaladığınızda, “ niye gülüyorsunuz” demeğe hakkınız doğar mı?

Kim bilir, bardakta ya su vardır, ya da gülsulu kavrulmuş fıstık vardır. Bilemiyoruz ne halt vardır. Bendeniz, düşünür düşünür, hep bunu düşünürüm

Cumhuriyet kurulmuş. Atatürk, verdiği resepsiyonlarla örnek bire devlet adamı olarak bütün dünyada konuşuluyor. Ne muhteşem tablolar bunlar. Şimdi, hala daha ölümsüz geceler yad ediliyor. Onca yıl sonra hem.

Suriye’nin Esma’sı, Mısır’ın Suzan’ı, Ürdün’ün Ranya’sının isimleri kamuoyu önünde ön planda. Kadınların cazibesi, diğer kadınları imrendirip kıskandırıyor olmalı. Üstelik de başları açıktı bunların. Batılılar gibi piyano çalanları da vardı, kadeh kaldıranı da. Tıpkı Osmanlılarda olduğu gibi.

Suudi Arabistan’da ise kadınların tek başına araç kullanması yasak!

Sağa bak,

Sola bak

O yasak, bu yasak

Gel buradan yak !

Ört ki, ölem !