Ardından

Acının can havliyle yazılmış bir yazı…

“Çok” lu bir aşkın ardından.

Çok tesadüf, çok beklenmeyen, çok yaşanan

Çok yürekten, çok sıcak,

Herşey olabilen bir aşk yaşadım.

İnsan, bir kez aşkı öğrendiyse

Ondan ümidini kesemiyor derim hep

Bildiğim bir aşk duygusunun peşindeyken ben

Bilmediğimi öğrettin bana.

Hep uzun yıllarla yaşanmış sana ait sevdalarla

Başa çıkabilir mi benim kalbim

Sevgim sana yeter mi diye geçirdim aklımdan

Hep korktum.

Korkmak iyi değil bilirim ne zaman korksam bir histen

Başıma gelir ya

Gidişinden de korktum.

…….

Terk edildim.

“Bitti” dedin…

O kadar bildim ki çok zor söylediğini yine de

İnandım.

Sen ne söylesen inanırdım zaten…

Dün gece sonunun gelmesini istemediğim

Telefon konuşmalarında bir fark vardı..

Konuşuyorduk her zamanki gibi de

İçimizdeki seslerin üzerine yutkunuyorduk

Söylememek için

Başardın da!

Telefon hep yastığımın yanında sen geldiğinden beri bana

Dün gece, sırtımı dönüp yattım telefona

Hemde ağlaya ağlaya…

Aylar değilde yıllar gibi

Yaşattın ya, yaşadım ya

Ölsemde gam yemem artık

Öperim, kokunu içime çeke çeke

Ben sana “yeniden sevebilme umudunu” tazelemeye gelmişim anladım:)

Tazeledim,

Sen bana gerçek aşkı öğretmeye gelmişsin

Öğrendim :)

Kalbim mi…

Atıyor işte…