Aris’in Mutfağı

Bayram sabahı ailece kahvaltı yapmak için bir yer ararken Hürriyet Gazetesinin Ege ekinde Burcu Tamer’in kaleminden Aris’in Mutfağı ile karşılaşıverdim. Fakat kahvaltı için gidemedik ablamın bahçesinde toplandık. Ama bizim aklımızda bir kez yer etmişti Aris’in Mutfağı, mutlaka gidip görmeliydik.

 

7 Eylül benim doğum günüm, 9 Eylül Elif’in doğum günü, 8 Eylül için Oya Aris’in Mutfağında yerimizi ayırtmış. Giyindik yola çıktık. Birçok kez Güvercinlik’e gitmeme karşın böyle güzel böyle nezih bir yer bulacağımı önceden tahmin etmemiştim. Aris tüm müşterilerini karşıladığı gibi bizi lokantasının önünde karşıladı. Yolun alt tarafında denizin kıyısında bir bahçe yolun üst tarafında şirin bir lokanta tüm sevecenliği ile karşımızdaydı. “Size şuradaki masayı hazırladım” dedi Aris. Önümüzde nefis bir manzara öylece baka kaldım. Temiz, zevkli döşenmiş içerisi ise insana ayrı bir güven veriyordu. Tek tek hepimizle ilgilendi ve servis başladı. Birbirinden güzel ve özgün mezeler bir çiçek bahçesi gibi masamızı dolduruverdi. Her birinin ayrı bir öyküsü vardı. Aris anlatırken gözleri ışıldıyordu. Anadolu’nun çok kültürlü mutfağını tanıtmaktan ayrı bir zevk aldığını keşfetmek bizi de heyecanlandırdı. 

 

Ayrıca Aris’in bir hayvan sever olduğunu duymak, herkesin hayvanıyla birlikte rahat yemek yiyebileceği yer olması ise bizler için çok şaşırtıcı oldu.  

 

Onun anlatımı ve gözlerindeki ışık bana bir başka yemek ustasını anımsattı. “Yemeği hazırlarken kişi kendi de yemekle birlikte ve yemek gibi ‘pişmezse’ o yemeğin tadı yavan olur. Güzel bir bahçe, ancak sahibinin nefesiyle yeşerir. Yemek de lezzetini ve rayihasını onu hazırlayandan alır. Temiz ve zevkli yemek hazırlayabilmek için temizlik ve zevk gerekir. Tek sözle, yemeği zihinde pişirmemiz gerekir aşçının zihniyetiyle” diyen Boğos Piranyan’ı… 

 

Sanki bu sözcükler Aris’i anlatıyordu. 1896 dan 1915 e kadar  Merzifon Ameriken Kolejinde aşçılık yapan 1914 yılında Nor Khoharar (Yeni Aşçı) kitabının yazarı olan Boğos Piranyan yıllar öncesinden bize aşkla yemek yapan, yaptığı yemekten tutkuyla bahseden Aris’i anlatmıştı. 

 

Henüz daha yemeğe başlamıştık güzel bir müzik ve içten gelen dalgaları yansıtan bir ses kaplayıverdi her yanımızı. Gece büyülü başladı ve büyülü devam ediyordu. 

Aris kendi elleriyle yaptığı Bodrum’un kokulu mandalina reçelini bize hediye etti. Ben de bir yemek aşığı olduğumu kurutulmuş biberi bu denli güzel nasıl hazırladığını soruverdim. Yağda kızartılmış yoğurtlu biber muhteşemdi. Güldü “meslek sırrı” dedi ama mesleğinin sırrını vermekten de kaçınmadı. Salçayı Hatay’dan getirttiğini, zeytinyağının en güzelini Milas’ta bulduğunu gene gözleri parlayarak anlatıverdi. 

Milas’tan Bodrum’a giderken Güvercinlikte ışıklarda sağa denize doğru yolunuzu çevirirseniz bir kez daha sağa saparsanız yol sizi Aris’in Mutfağına götürecek. Kapının önünde güler yüzüyle sizi karşılayan Aris olacaktır.