Arka sıradakiler

Söylemedi demeyin! Bu sene gönül ilşkileri ve kavgalar had safhaya çıkacak.
Guruplaşan öğrenciler çeteleşme yolunda hızla ilerleyecek.
En önemlisi derslere endekslenemeyen çocuklarımız bayağı üzecek.

Yukarıdaana fikirleri baştan yazdım. Akıllarda yer etsin... Beyinlere kazınsın diye.

Şimdi bu fikre daha net nasıl hasıl oldum onu anlatmak istiyorum:
Çocuk parkında, oğlumun herhangi bir aksilik yaşayabileceği endişesi ile pür dikkat kaydırakta nöbet tutuyorum.

Eti kemiğine yapışmış, cılız mı cılız küçük kız çocuğunun yanına, aynı cılızlıkta başka bir çocuk yanaştı.Orada olmayıp konuşulanlara vakıf olamasaydım, görüntü sıradan, eğlenen çocuklar görüntüsü idi.

Sıkılgan konuşmalarıyla kırmızıya çalan çocuk, tavırlarıyla çok rahat ve artistik görüntü vermeyi ihmal etmiyordu:
Eller cepte, ayaklar birbirine dolanmış, dirseğiyle köşeye yaslandı.
"Konuşabilir miyiz... Çıktığın var mı?" diye sordu.

"Küçük kız, küçük dilini yutar" diye düşünürken:
"Ama yaşım daha ufak" diyerek gayet olgun cevap verdi.
"Sen altıya geçmedin mi?"
Kız "evet anlamında baş sallayınca.
"O halde cevabını bekliyorum" diyerek arkadaşlarıyla parktan ayrıldı.
Yanındaki arkadaşına fısıldayan minik kız, çocuğun gidişini kıkırdaşarak izledi.

Hemen o akşam izlediğim Arka sıradakiler dizisinde;
Aşk, kavgaya ramak kalan olaylar, güç gösterileri, hocalara karşı üstünlük ve geceleri kızlı erkekli köprü altları adeta meşrulaştırılmıştı.

Dizinin amacı ve masumiyetini ben kestirebilyorum ama...