Arkadaş...

Yaşam çığlığı sarmış, dört bir yanı.
Çıka gelir, yeniyetmelik baharına,
En anlamlı / anlamsız yan,
İlk kıvılcım düşer, sol yana.
Beden ayrı, yürek aynı atan
Dünyaya kafa tutan, delikanlı.
Gülüşün, çiçek açar, yanakta.
Kederin, solan yüzün, aynası.
Dört mevsim rüzgârın da,  “İlk” ve “Sonbahar.”

Hayat okyanusun da, güneş geceye,
Ay aydınlığa, esirken. “Seni” avutan, yıllarca.
Acınla, acı çeken, neşenle, neşelenen,
Dert de ana, Keder de baba, can yangının da kardeş.
Gözyaşının, mendili.
Elin yüreğine düştüğün de, omuz veren,
“Ayağına taş değmesin emi” sözün, ateş böceği.

“İyi ki varsın” dedirten,
Yeryüzünde, mutluluk sarhoşu,
Gökyüzünde gökkuşağı, yaratan.
“O,”  kavganın, yoldaşı.
Gözünün nuru;  Arkadaş
Geçmişten, geleceğe bin selam, ya da elveda.

Sedat Çalışkan

https://www.youtube.com/watch?v=vXWU7dwyfiY