Arkadaşın yalnızlık

Kara gözlüm! Hüzünlü bakışların,

Etkiledi beni ta derinden,

Yaşamın ağır yükü çökmüş omuzlarına,

Sağır bir arkadaş olmuş yalnızlık sana…

İçindeki küskünlük hiç gitmeyecek mi?

Dört bir yanı görmezsin, yıllar yıprattı seni,

Lime, lime ümitlerin, hayallerin,

Çok zaman dokunsalar ağlayacak gibisin.

Bir hain elinde yok oldu kimliğin,

Geçmiş, bir tiyatro eseriydi,oynandı bitti,

Yakınlarına bile güvenini kaybettin,

Zalimi düzeltmeye değer miydi hiç…

Güvensizlik esir etmiş,zincirlemiş seni,

Romantik şarkılar söyleyenler gitmiş,

Hokkabazlar sarmış çevreni,

Düşünmedin geleceğini.

Yaşam savaşını azimle kazan,

Pişmanlık, rüzgâr gibi savrulup gitsin,

Maziye bakma, güzelliklere merhaba yakın.

Aşkın güzelliğini yeniden tatmalısın.

Aş kendini, yaşama yeniden de merhaba,

Sen her daim genç ruhunla,

Mevlana felsefenle,

Kucakla dünyayı şefkatli kollarınla…

NAHİDE ÇELEBİ

Duygu Pınarı isimli şiir kitabımdan)