- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 58
Arkanda Kalan

süzerim kendimi süzgecimden
sererim önüme coğrafyamı
annem’in tembihleri çeker kulağımı
kendini üstün gören kırmızı’yı
boyarım pastel renklerimle
yön atlasım kendime nasihatlarım
içimde yaşarım yaşadıklarımı
gösteriş olmadı hiç merakım
ilk alçak dallardır bende hedef
onların da meyvesi aynı parlak / sedef
uzanamadıklarımı yok saymam hiç
varsın uzananlar alsınlar
aynı ağaçda tad hep birdir nasılsa
vardıkça uzaklaşan hedef
değil midir hayat dediğin
insan yüzünün arkasında
bir meddahın perde gerisi hüznünü
bir yılanın zehirli dilini unutma demişti Annem
denizde oynaşan balıkların canlılığı
bir ağın suya inişi kadardır
geceyle örülecek zamanla
derin bir uykuya geçişin yakınlığı
bozulan çocuk oyunları kadardır
atlasımda, yarına endeksli işaretin yokluğu bundandır
an’dır yaşadığın hayat an’dır
geriye kalan yanlızca mevsimsiz uzak bir şarkı
hoş bir sedâ’dır kalacak olan arkanda
3 Nisan 2009
Hâdiye Kaptan
- (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir
ETEM SEVİK
bu blog'u önerdi.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

"vardıkça uzaklaşan hedef değil midir hayat dediğin" Felsefe yapmışsın ama kafam karıştı.
Kerim Korkut 07.10.2018 9:24- Cevap :
- Çünkü yaşadıkça hep daha iyisine gitmek istersin. Sen zeki birisin aslında neden kafan karışır anlamam ben de?! 08.10.2018 22:08
Kaç yaşında olursan ol, bırak kulağını çeksin annenin nasihatleri ama sen kendi nasihatlerinle de bük kulaklarını. Herkes kendi doğrusunu kendi buluyor zamanı geldiğinde ki bulamayanlar zaten orta oyunlarında figüran... Baş rolünü kendi oyna hayatının o zaman anlamlı olur yaşaman. Kelimelerini sevdim, anneninkileri de:))) Sağlıkla kal lütfen
kevser şekercioğlu akın 02.10.2018 14:47- Cevap :
- Güzel yorumunuz, ayırdığınız zaman için teşekkürler ederim. Selamlar ile Sağlıcakla 06.10.2018 18:32