- Kategori
- Şiir
Artık kimseleri sevmeyeceğim
Rüzgarda savrulan yaprak misali,
Oradan oraya savruluyorum.
Yağmurdan camurdan cürür ya hani,
Ateşler içinde kavruluyorum.
Anadan gülmedi karadır bahtım.
Sevdim dersen hep yara aldım.
Yalnız ıssız çöllerde kaldım.
Ateşler içinde kavruluyorum.
Erozyondan akan yok olan toprak misali,
Sigarayla yanan orman misali,
Adakta kesilen kurban misali,
Ateşler içinde kavruluyorum.
Gözünü kaybetmiş adam misali,
Kalbimi kör ettim görmeyeceğim.
Aşkımdan kudursam ölsemde hani,
Artık kimseleri sevmeyeceğim.
Dağdan koparılmış kaya misali,
Kalbimi taş yapıp sevmeyeceğim.
Ateşler içinde yansamda hani,
Artık kimseleri sevmeyeceğim,
Neydi günahım neydi suçum.
Böyle bir hayatı ben nasıl seçeğim.
Verinde zehiri hemen içeyim.
Artık kimseleri sevmeyeceğim.
HATİCE garipsin sen anla bunu,
Hangi yolu seçsen hep yolun sonu,
Sevdiğin öldüğün dostların hani,
Artık kimseleri sevmeyeceğim.
Hatice ÇERÇİ
"Aşk yazıları öylküleri ve okuduğum bazı aşk kitaplarından esinlenerek yazdım."