Artık normalim...

“Dünya dönüyor

Sen ne dersen de

Devran dönüyor

Fark etmesen de!”

21 yaşımda kendime bir söz vermiştim; annemin bana izin vermediği hayatı yaşayarak öğrenecektim. Bildiğiniz deneme yanılma metoduyla!

Benim çok sevdiğim büyüğüm Hamdi bey, benden farklı olarak hayatı bilimsel kitaplardan öğrenmiş bir para-psikologtur. Kendisi aynı zamanda meslek itibariyle dişçidir. Diş sorunum yüzünden ne zaman bir araya gelsek öğrendiğimiz hayatı karşılıklı değerlendiririz. Ve garip bir şekilde vardığımız sonuçlar bir aşağı, bir yukarı birbirinin aynısıdır.

Neyi anlatmak istiyorum?

Hayatı öğrenmek uğruna boşu boşuna acı çekmişim. Kitaplar da bana aynı sonucu verecekmiş!

Öğrendiklerimi öğrenebilmek için boş yere ona buna meze olmuşum. Mesela uygar bir insan olmak adına bana asılan o reklamcı oğlanın suratına bir tane yerleştirmek yerine ona bu yaptığının yanlış olduğunu anlatmak işkencesine katlanmışım... Ya da tecavüze uğramış doktoru kurtarmak uğruna ona olan aşkımdan vazgeçmişim! Daha saçması, çok iyi bir aileden gelen dünyaca güzel ve zeki fahişeyi doğru yola getirebilmek için kendime aşık etmek, hayatımda yaptığım en saçma hareketlerden biriydi!

İstanbul’da kaldığım süre içerisinde evsizlere harçlık vermek, evimde yemek yedirmek, sanki sorumlusu ben mişim gibi kendimden durmadan fedekarlık etmek, arkadaşlarımı İstanbul’da servis şoförüymüşüm gibi oradan oraya taşımak, sarhoş ve kontrolsüz olmalarına rağmen annelerine kızlarını sapasağlam teslim etmek, patronlarının tüm açgözlülüklerine rağmen şirketleri gayet ahlaklı ve profesyonelce yönetip yıllarca HELAL kar elde etmek,  delileri, kader mağdurlarını, alkol ve uyuşturucu bağımlılarını dinlemek, yardımcı olmak, hayata bağlamak kadar saçma misyonlar üstlenmek, beni bir hayli yordu...

İnsanların ahlaki ve psikolojik sorunlarına rağmen mutlu yaşamaları için çabalayıp durmak beni yedi-bitirdi!

Yeter!!!

Biz de insanız! Bizim de basit ihtiyaçlarımız var! Bizim de sevme sevilme ihtiyacımız var! Bizim de karnımız acıkıyor!

YORULDUM!!! Örnek olmak için çabalamaktan, çabalarımı göstermekten, ders vermekten gerçekten yoruldum! Kerim beyin dediği gibi siz kadınlara insan olarak yaklaşırsanız mutlu olamazsınız. Biliyorum!

Güz Özlemi geçen gün söyledi; sen ahlak abidesi olmaktan hoşlanıyorsun!

Hayır, hoşlanmıyorum artık!

Don ANİL KİLOT olarak ne değirmen kaldı, ne de ben!

YENİLDİM!

Bundan sonra ben de sıradan bir insanım...

Gerçekten yeter!