Asgari ücret ile çalışan üniversite mezunları

Yıllardır siyasiler oy almak için neredeyse her ilçeye üniversiteler kuruyorlar ve siyasilerin bu akıl almaz hamlelerini halk oy vererek ödüllendiriyor. Bölgelerine üniversite açılan halk da ''Üniversite öğrencileri gelecek, kiralar artacak, alışveriş canlanacak'' diye seviniyor.

Birçok kişi üniversite sıralarında dirsek çürütüyor ve yıllarını veriyor. Üniversiteler mezunlarını verdikten sonra ne oluyor, binlerce üniversite mezunu işsiz ve umudunu kaybetmiş aileler kara kara düşünüyorlar. Üniversite mezunları hangi kapıyı çalsa, ya boş dönüyor ya da aldığı tekliflerle bir kez daha yıkılıyorlar. Üniversite mezunuyum demenizin bir faydası yok. Üniversite mezunları staj yapacak yer bile bulmakta zorlanmaktadırlar. Ne yazık ki bir çok ailenin gerek ilk ve orta öğretim, gerekse dershane ve üniversite döneminde çocukları için harcadıkları maddi ve manevi masraflar ise güme gitmiş durumda. Boyunlar bükük ve kalpler kırık.

Eğitimli, okumuş ve kültürlü insanlara Kayseri'de neden yeteri kadar önem ve değer verilmiyor?

Faizlerin inanılmaz oranda yüksek olduğu ve devletin herşeyden yüksek oranda vergiler aldığı bir ortamda, Kayseri'deki yatırımcı risk almıyor ve gelirini banka faizine yatırıyor. Sonuçta istihdam oranı gittikçe düşüyor ve işsiz sayısı giderek artıyor.

Üniversite mezunlarının feryadı, çığlığı Kayseri'de özel sektör tarafından maalesef hiç duyulmamaktadır. Fırsatını bulan İstanbul, Ankara ve İzmir gibi büyük şehirlere kaçıyor hatta yurtdışına bile gidenler var.

Kayseri'de iş sahası mı yok yada üniversite mezunlarına ihtiyaç mı yok?

Başbakan Sayın Tayyip Erdoğan ile dönemin Başbakan yardımcısı Sayın Abdullah Gül’ün 141 kere maşallah diye temelini attıkları ve bir yıl sonra da açılışını yaptıkları 139 fabrikanın durumu içler acısı. Peki buna ne demeli ?

İşveren sürekli asgari ücrete sığınıyor ve ilk aşamada asgari ücret teklif ediyor. “Ne kazanıyoruz, ekonomideki fonksiyonumuz nedir ki yanımızda çalıştırdığımız insanlara yüksek ücret verelim.” şikayeti hiç bitmedi. Bu tür tekliflerle karşılan üniversite mezunlarının moralleri bozuluyor. Ancak istismarcılık da burada başlıyor. Üniversite mezunlarını da asgari ücrete tutsak ediyorlar. O kadar çok okullu işsiz var ki, alaylıların hakimiyetinde ki iş dünyasına bir şekilde kapağı atmak için şekilden şekile giriyorlar, kendilerinden taviz veriyorlar. Sabah dokuz akşam dokuz mesai saatleri arasında asgari ücret karşılığında çalışıyorlar. İki kelimeyi bir araya getirmekten aciz sermaye sahibi, söz de modern ağaların emrinde çalışan entelektüel, birikim sahibi bir çok üniversite mezunu var.

Bu soruna biran önce yeteri kadar önem verilmeli ve gündeme getirilmelidir. Aksi takdirde sosyal barışın temelinin sarsılması kaçınılmazdır.